Psychic Pandemonium - Krohm

Hidden within the raven’s eye

Resides a majestic black maelstrom

An iridescent vortex of delirium

Abashed in deathless creation

The veils throb with visceral indignation

Revealing the angry space between the stars

Their seething terror forms out of reversed realities

Where our gods become prey

By the sardonic Hammer

By the jaws of Leviathan

Even the last dying wish

Is eradicated from the ethereal

Subtle murmurs that disturb life

Inevitable paroxysms return once again;

We never dreamed it could be this way

We should have left it alone…

Verborgen in het oog van de raaf

Woont een majestueuze zwarte maalstroom

Een iriserende draaikolk van delirium

Verbijsterd in onsterfelijke creatie

De sluiers kloppen van diepgewortelde verontwaardiging

De boze ruimte tussen de sterren onthullen

Hun ziedende terreur komt voort uit de omgekeerde realiteit

Waar onze goden een prooi worden

Door de sardonische hamer

Door de kaken van Leviathan

Zelfs de laatste laatste wens

Is uitgeroeid uit het etherische

Subtiel gemompel dat het leven verstoort

Onvermijdelijke aanvallen keren weer terug;

We hadden nooit durven dromen dat het zo zou kunnen zijn

We hadden het met rust moeten laten...