To Beat The Devil - Kris Kristofferson

And I was lookin' for a place to get myself out of the cold.

To warm the frozen feelin' that was eatin' at my soul.

Keep the chilly wind off my guitar.

My thirsty wanted whisky;

my hungry needed beans,

But it’d been of month of paydays since I’d heard that eagle scream.

So with a stomach full of empty and a pocket full of dreams,

I left my pride and stepped inside a bar.

Actually, I guess you’d could call it a Tavern:

Cigarette smoke to the ceiling and sawdust on the floor;

Friendly shadows.

I saw that there was just one old man sittin' at the bar.

And in the mirror I could see him checkin' me and my guitar.

An' he turned and said: «Come up here boy, and show us what you are.»

I said: «I'm dry."He bought me a beer.

He nodded at my guitar and said: «It's a tough life, ain’t it?»

I just looked at him.

He said: «You ain’t makin' any money, are you?»

I said: «You've been readin' my mail.»

He just smiled and said: «Let me see that guitar.

«I've got something you oughta hear.»

Then he laid it on me:

«If you waste your time a-talkin' to the people who don’t listen,

«To the things that you are sayin', who do you think’s gonna hear.

«And if you should die explainin' how the things that they complain about,

«Are things they could be changin', who do you think’s gonna care?»

There were other lonely singers in a world turned deaf and blind,

Who were crucified for what they tried to show.

And their voices have been scattered by the swirling winds of time.

'Cos the truth remains that no-one wants to know.

Well, the old man was a stranger, but I’d heard his song before,

Back when failure had me locked out on the wrong side of the door.

When no-one stood behind me but my shadow on the floor,

And lonesome was more than a state of mind.

You see, the devil haunts a hungry man,

If you don’t wanna join him, you got to beat him.

I ain’t sayin' I beat the devil, but I drank his beer for nothing.

Then I stole his song.

And you still can hear me singin' to the people who don’t listen,

To the things that I am sayin', prayin' someone’s gonna hear.

And I guess I’ll die explaining how the things that they complain about,

Are things they could be changin', hopin' someone’s gonna care.

I was born a lonely singer, and I’m bound to die the same,

But I’ve got to feed the hunger in my soul.

And if I never have a nickle, I won’t ever die ashamed.

'Cos I don’t believe that no-one wants to know.

En ik was op zoek naar een plek om mezelf uit de kou te halen.

Om het bevroren gevoel te verwarmen dat aan mijn ziel vreet.

Houd de kille wind van mijn gitaar.

Mijn dorstige wilde whisky;

mijn honger had bonen nodig,

Maar het was een maand van betaaldagen sinds ik die arend had horen schreeuwen.

Dus met een maag vol leeg en een zak vol dromen,

Ik verliet mijn trots en stapte een bar binnen.

Eigenlijk zou je het een taverne kunnen noemen:

Sigarettenrook tot aan het plafond en zaagsel op de vloer;

Vriendelijke schaduwen.

Ik zag dat er maar één oude man aan de bar zat.

En in de spiegel zag ik hem mij en mijn gitaar controleren.

En hij draaide zich om en zei: "Kom hier jongen, en laat ons zien wat je bent."

Ik zei: "Ik ben droog." Hij kocht een biertje voor me.

Hij knikte naar mijn gitaar en zei: "Het is een zwaar leven, nietwaar?"

Ik keek naar hem.

Hij zei: «Je verdient toch geen geld, hè?»

Ik zei: «Je hebt mijn mail gelezen.»

Hij glimlachte alleen maar en zei: «Laat me die gitaar eens zien.

'Ik heb iets dat je moet horen.'

Toen legde hij het op mij:

«Als je je tijd verspilt door te praten met de mensen die niet luisteren,

«Tegen de dingen die je zegt, wie denk je dat ze zullen horen.

«En als je zou sterven, uitleggen hoe de dingen waar ze over klagen,

"Zijn er dingen die ze kunnen veranderen, wie denk je dat het kan schelen?"

Er waren andere eenzame zangers in een wereld die doof en blind werd,

Die werden gekruisigd voor wat ze probeerden te laten zien.

En hun stemmen zijn verstrooid door de wervelende winden van de tijd.

Want de waarheid blijft dat niemand het wil weten.

Nou, de oude man was een vreemdeling, maar ik had zijn lied eerder gehoord,

Toen ik door een mislukking aan de verkeerde kant van de deur werd buitengesloten.

Toen niemand achter me stond behalve mijn schaduw op de vloer,

En eenzaam was meer dan een gemoedstoestand.

Zie je, de duivel achtervolgt een hongerige man,

Als je niet met hem mee wilt doen, moet je hem verslaan.

Ik zeg niet dat ik de duivel heb verslagen, maar ik heb zijn bier voor niets gedronken.

Toen stal ik zijn lied.

En je kunt me nog steeds horen zingen voor de mensen die niet luisteren,

Op de dingen die ik zeg, bidden dat iemand het zal horen.

En ik denk dat ik zal sterven terwijl ik uitleg hoe de dingen waar ze over klagen,

Zijn dingen die ze zouden kunnen veranderen, in de hoop dat iemand erom geeft.

Ik ben geboren als een eenzame zanger, en ik ben verplicht om hetzelfde te sterven,

Maar ik moet de honger in mijn ziel voeden.

En als ik nooit een nikkel heb, zal ik nooit beschaamd sterven.

Want ik geloof niet dat niemand het wil weten.