Death Becomes My Light - Kreator

I can’t believe this is happening to me

Like the ultimate lucid dream

From dust to dust, to where I belong

Into the void, I’m coming home

A disembodied voice — a whisper in my ear

«Tell me why, why are you here?»

As we sail across the river styx

Into Elysium or into the dark abyss

The dark abyss

My body separating from my soul

First time I can see

For the first time I am whole

Brightness, like shiny chromium

As I leave this pandemonium

No mourning for the one I left behind

The source of everything

No more space and time

A universe, yet for you to see

All is one, and all is you and me

This must be my destiny

Death becomes my light

The only true reality

Death becomes my light

And in fear devils take my life away

And in peace all the angels sing to me

«Let us free you from this earth»

Death becomes me

Death becomes my light

Noli timere messorem

The beginning existence without end

Looking down as I become the light

The ones that went, before me in my sight

In this bleak, faceless entity

Religions will be joined, a shamanic odyssey

Extol into a higher atmosphere

All my doubts and worries disappear

This must be my destiny

Death becomes my light

The only true reality

Death becomes my light

And in fear devils take my life away

And in peace all the angels sing to me

«Let us free you from this earth»

Death becomes me

Death becomes my light

All of the roles I have chosen to play

Now they mean nothing at all

All my celestial knowledge returns

Reviving as I leave the ground

The exhibit’s open as I see my life

Pictures in ten golden frames

The end of the tunnel is leading a way

To where life and death are the same

I hear the voices surrounding my eternal soul

Feeling the words they’re repeating

«You're not alone»

«You're never alone»

I hear the voices surrounding my eternal soul

Feeling the words they’re repeating

«Your time has not come»

«Back to earth your time is yet to come»

I can’t believe this is happening to me

Why have I returned to hate and tragedy?

Where confusion turns the world into hell

Back to famine, jealousy and greed

Tell me now, can no one see

This is all we have, we only fall as deep as

Into the arms of the universe

Don’t be scared please don’t be afraid

Don’t be afraid

Please don’t be afraid

Ik kan niet geloven dat dit mij overkomt

Zoals de ultieme lucide droom

Van stof tot stof, tot waar ik thuishoor

In de leegte, ik kom naar huis

Een onstoffelijke stem — een fluistering in mijn oor

"Vertel me waarom, waarom ben je hier?"

Terwijl we over de rivier de styx varen

In Elysium of in de donkere afgrond

De donkere afgrond

Mijn lichaam scheidt zich van mijn ziel

De eerste keer dat ik kan zien

Voor het eerst ben ik heel

Helderheid, zoals glanzend chroom

Nu ik dit pandemonium verlaat

Geen rouw om degene die ik achterliet

De bron van alles

Geen ruimte en tijd meer

Een universum, maar toch voor jou om te zien

Alles is één, en alles is jij en ik

Dit moet mijn lot zijn

De dood wordt mijn licht

De enige echte realiteit

De dood wordt mijn licht

En uit angst nemen duivels mijn leven weg

En in vrede zingen alle engelen voor me

«Laat ons u van deze aarde bevrijden»

De dood wordt mij

De dood wordt mijn licht

Noli timere messorem

Het beginnende bestaan ​​zonder einde

Naar beneden kijkend terwijl ik het licht word

Degenen die gingen, voor mij in mijn ogen

In deze sombere, gezichtsloze entiteit

Religies zullen worden samengevoegd, een sjamanistische odyssee

Extol in een hogere sfeer

Al mijn twijfels en zorgen verdwijnen

Dit moet mijn lot zijn

De dood wordt mijn licht

De enige echte realiteit

De dood wordt mijn licht

En uit angst nemen duivels mijn leven weg

En in vrede zingen alle engelen voor me

«Laat ons u van deze aarde bevrijden»

De dood wordt mij

De dood wordt mijn licht

Alle rollen die ik heb gekozen om te spelen

Nu betekenen ze helemaal niets

Al mijn hemelse kennis keert terug

Herleven als ik de grond verlaat

De tentoonstelling is open zoals ik mijn leven zie

Foto's in tien gouden kaders

Het einde van de tunnel wijst de weg

Naar waar leven en dood hetzelfde zijn

Ik hoor de stemmen die mijn eeuwige ziel omringen

De woorden voelen die ze herhalen

"Je bent niet alleen"

"Je bent nooit alleen"

Ik hoor de stemmen die mijn eeuwige ziel omringen

De woorden voelen die ze herhalen

"Je tijd is nog niet gekomen"

«Terug naar de aarde, je tijd moet nog komen»

Ik kan niet geloven dat dit mij overkomt

Waarom ben ik teruggekeerd naar haat en tragedie?

Waar verwarring de wereld in een hel verandert

Terug naar hongersnood, jaloezie en hebzucht

Vertel het me nu, kan niemand het zien

Dit is alles wat we hebben, we vallen alleen zo diep als

In de armen van het universum

Wees niet bang, wees niet bang

Wees niet bang

Wees alsjeblieft niet bang