The Day the Internet Died - Kraków Loves Adana

What if the internet

Closed its gates at midnight

We’d have to take a look

At each other

For the first time

Would we be tempted to say nothing

Or have nothing left to say

Sitting awkwardly in silence

Doesn’t matter anyway

Cause what we lack in empathy

We’ll make up with apathy

What we lack in empathy

We’ll make up with apathy

Oh believe me I’d betray my blood

With a flesh deep paper cut

For a deeply cleansing flood

Wash the guilt away for once

I feel the urge to be reborn

To forget the world we mourn

Oh, this fever is like Rome

Everything leads right back to it

And what we lack in empathy

We’ll make up with apathy

What we lack in empathy

We’ll make up with apathy

I’ve got a bad taste in my mouth

Since the internet went out

Maybe I’ll write you a letter

Oh I’m trying to get better

Better…

Better…

I try to get better

Better…

Better…

One day I’ll get better

Wat als het internet

Sluit zijn poorten om middernacht

We moeten eens kijken

Naar elkaar

Voor de eerste keer

Zouden we in de verleiding komen om niets te zeggen?

Of heb niets meer te zeggen

Onhandig in stilte zitten

Maakt toch niet uit

Oorzaak wat we missen in empathie

We maken het goed met apathie

Wat we missen aan empathie

We maken het goed met apathie

Oh geloof me, ik zou mijn bloed verraden

Met een vleesdiepe papiersnede

Voor een diep reinigende overstroming

Was het schuldgevoel een keer weg

Ik voel de drang om herboren te worden

Om de wereld te vergeten waar we om rouwen

Oh, deze koorts is als Rome

Alles leidt er direct naar terug

En wat we missen aan empathie

We maken het goed met apathie

Wat we missen aan empathie

We maken het goed met apathie

Ik heb een slechte smaak in mijn mond

Sinds het internet uitviel

Misschien schrijf ik je een brief

Oh ik probeer beter te worden

Beter…

Beter…

Ik probeer beter te worden

Beter…

Beter…

Op een dag zal ik beter worden