And a Colder Breed - KRAKE

Harken children of reverence it speaks

A wakening call, a thundering voice!

In the face of fatality grown weak

With the salvation of this world at hand rejoice

Era of indignity, condemn this age of atrophy

Consuming body and soul, neither no longer whole

Gaunt from strife and burden lain over broken backs

Still bearing the spoken word, no longer to be heard

Behold the whores clinging to existence’s jagged edge

Leeches on th godless who never swor no pledge

Now grasping at glass saints, all under the same curse

The demise of innocence, betrayed by the devout

Raped and battered by man, and by the sword snuffed out

Twisted fingers point to you in guilt to be immersed

Follow the waning pulse as it over compassion leaps

In darkness deep must seek, wherein the beast sleeps

Cast out the last of warmth, make way for unchained verity

Bleed all lingering doubt, seize the thorn and shed from eye to see

Era of prosperity, celebrate the age of clarity

No pity saved for slaves, benevolence dug all their graves

Revere the dead and dying reversed for kin and clan

Rise, never fall, and above all you must stand tall

The verdict reads clear for everyone to hear

To ascend awake and rally by the austere

Purged festering hearth, quickening the seed

It calls for ruthlessness, surpassing that of fiends

For all to secure this creed by any means

The world await as you bring forth a colder breed

Luister naar kinderen van eerbied, het spreekt

Een ontwakende oproep, een donderende stem!

In het aangezicht van een zwak geworden fataliteit

Verheug u met de redding van deze wereld nabij

Tijdperk van vernedering, veroordeel dit tijdperk van atrofie

Lichaam en ziel consumeren, geen van beide niet langer heel

Uitgeput van strijd en last lag over gebroken ruggen

Nog steeds met het gesproken woord, niet meer te horen

Zie de hoeren die zich vastklampen aan de gekartelde rand van het bestaan

Bloedzuigers op de goddelozen die nooit geen belofte hebben gezworen

Nu grijpend naar glasheiligen, allemaal onder dezelfde vloek

De ondergang van de onschuld, verraden door de vrome

Verkracht en mishandeld door de mens, en door het zwaard uitgedoofd

Verdraaide vingers wijzen naar je met schuldgevoel om ondergedompeld te worden

Volg de afnemende hartslag terwijl deze over de sprongen van mededogen gaat

In de duisternis moet diep zoeken, waarin het beest slaapt

Werp de laatste warmte uit, maak plaats voor ontketende waarheid

Bloed alle slepende twijfel, grijp de doorn en werp van oog om te zien

Tijdperk van welvaart, vier het tijdperk van helderheid

Geen medelijden bewaard voor slaven, welwillendheid groef al hun graven

Vereer de doden en sterven omgekeerd voor verwanten en clan

Sta op, val nooit, en bovenal moet je rechtop staan

Het vonnis is duidelijk voor iedereen te horen

Wakker opstijgen en zich verzamelen bij de sobere

Gezuiverde etterende haard, het zaad levend makend

Het roept op tot meedogenloosheid, die die van duivels overtreft

Voor iedereen om dit geloof op welke manier dan ook veilig te stellen

De wereld wacht terwijl je een kouder ras voortbrengt