Daughters and Sons - Kowloon Walled City

there’s no home for us here.

no stories to tell.

they stacked the decks with shining lights, with undercuts and sabotage.

did we get enough?

are we satisfied yet?

all of your voices are like

silhouettes.

they’re never coming we.

back never wanted to be so cynical or fatalist.

but day to day through ringing

ears and gasoline, bags of pills and buckets of ice,

did we get enough?

are we satisfied yet?

all of your voices are like silhouettes.

they’re never coming back.

er is hier geen thuis voor ons.

geen verhalen te vertellen.

ze stapelden de dekken op met stralende lichten, met ondersnijdingen en sabotage.

hebben we genoeg gekregen?

zijn we al tevreden?

al je stemmen zijn als

silhouetten.

ze komen nooit bij ons.

terug wilde nooit zo cynisch of fatalistisch zijn.

maar van dag tot dag door te bellen

oren en benzine, zakken pillen en emmers ijs,

hebben we genoeg gekregen?

zijn we al tevreden?

al je stemmen zijn als silhouetten.

ze komen nooit meer terug.