Я понял всё. Спасибо, пока… - Кирпичи

Последний раз когда я видел ее, помню прилетел из Кишенева.

Пили вино в самолете с Сашей из группы «Сплин», было клево.

Был прекрасный летний день, кажется день десантника.

Солнце.

Что же можно ожидать еще от такого классного праздника.

Опаздывал.

Встрелились у посольства, у ее работы.

Подарил ей розу, виски «Стексон"и еще, не помню, что-то.

Сказал ей искренне: «Ты выглядишь отлично».

Хотя мне показалось, она одета была немного хуже, чем обычно.

Я пытался нести чушь типа: «Может передумаешь».

Типа: «Я могу измениться, повзрослеть.

Забудь плохое.

Подумаешь».

Кажется я говорил, что люблю ее как и прежде.

Я верил, что не умерла еще последняя надежда.

Спасибо.

Пока тебе.

Спасибо.

Пока.

Я понял все.

Спасибо.

Пока.

> 2 раза

Больше всего меня удивляло то, что я был спокоен.

Она спросила: «Зачем виски?

Ведь я же не пью такое».

Сказала: «Не хватает мне нажраться для полной программы».

Я сказал что-то типа: «Ну ладно, подаришь маме».

Она сидела, я стоял, она сказала: «Круто».

Разговор зашел в тупик, и мы молчали около минуты.

Как видно надо было прощаться, жалко, что мы были так кратки.

В конце она пошутила: «Ну все.

Забираю монатки».

Я поцеловал ее на прощание.

Обмер.

На мгновение

Коснулся ее нежной руки, лежащей на белом колене.

Я не смог смотреть ей в глаза.

Пару секунд глядел в пол.

Повернулся и, стараясь не смотреть на нее, ушел.

Спасибо.

Пока тебе.

Спасибо.

Пока.

Я понял все.

Спасибо.

Пока.

И вот я пошел гулять один.

Иду по Крымскому мосту.

Все чужое, а внутри пустота.

Ну просто вообще пустота.

В один миг твоя жизнь может повернуться вспять.

На моих глазах все попадало, но мне надо было стоять.

Я вздохнул полной грудью, собрал все свои силы.

Поехал в «Китайский летчик"там впитал ноль-пять текилы.

Бесполезно, внутри царила все та же пустота.

Я пытался убеждать себя, что совесть моя чиста.

Я пытался объяснить ей, как мне больно, но я не смог.

Я попытался убеждать себя, что меня уберег Бог.

Я вспоминал ее глаза, голос и белые плечи.

Ночью уехал в Петербург с друзьями, и мне стало легче.

Потом накрывало и не раз.

Было такое дельце.

Не плакать, Вася, не плакать.

Собрать разбитое сердце.

Спасибо.

Пока тебе.

Спасибо.

Пока.

Я понял все.

Спасибо.

Пока.

> 2 раза

De laatste keer dat ik haar zag, herinner ik me dat ik vanuit Chisinau aankwam.

We dronken wijn in het vliegtuig met Sasha van de Spleen-groep, het was cool.

Het was een mooie zomerdag, het lijkt wel de dag van de parachutist.

De zon.

Wat kun je anders verwachten van zo'n toffe vakantie.

Ik was laat.

We ontmoetten elkaar op de ambassade, op haar werk.

Ik gaf haar een roos, Stexon whisky en, ik weet het niet meer, iets anders.

Ik zei oprecht tegen haar: "Je ziet er geweldig uit."

Hoewel ik dacht dat ze iets slechter gekleed was dan normaal.

Ik probeerde onzin te praten als: "Misschien verander je nog van gedachten."

Zoals: “Ik kan veranderen, opgroeien.

Vergeet het slechte.

Denk er over na."

Ik denk dat ik zei dat ik van haar hou zoals voorheen.

Ik geloofde dat de laatste hoop nog niet gestorven was.

Dank u.

Tot jij.

Dank u.

Tot.

Ik heb alles begrepen.

Dank u.

Tot.

> 2 keer

Wat me het meest verbaasde was dat ik kalm was.

Ze vroeg: “Waarom whisky?

Dat drink ik tenslotte niet.”

Ze zei: "Ik heb niet genoeg om dronken te worden voor het volledige programma."

Ik zei zoiets als: "Nou, geef het aan je moeder."

Ze zat, ik stond, ze zei: "Cool."

Het gesprek liep dood en we zwegen ongeveer een minuut.

Zoals je ziet was het nodig om afscheid te nemen, jammer dat we het zo kort hebben gehad.

Op het einde grapte ze: “Nou, dat is het dan.

Ik neem munten."

Ik kuste haar vaarwel.

Meting.

Voor een moment

Hij raakte haar tedere hand aan, liggend op een witte knie.

Ik kon niet in haar ogen kijken.

Hij keek een paar seconden naar de vloer.

Hij draaide zich om, probeerde haar niet aan te kijken en vertrok.

Dank u.

Tot jij.

Dank u.

Tot.

Ik heb alles begrepen.

Dank u.

Tot.

En dus ging ik alleen wandelen.

Ik loop langs de Krim-brug.

Alles is vreemd, maar van binnen is leegte.

Nou, het is gewoon leeg.

In een oogwenk kan je leven omslaan.

Alles viel voor mijn ogen, maar ik moest staan.

Ik haalde diep adem en verzamelde al mijn kracht.

Ik ging naar de "Chinese Pilot" waar ik nul-vijf tequila opdroeg.

Het was nutteloos, dezelfde leegte heerste binnenin.

Ik probeerde mezelf ervan te overtuigen dat mijn geweten zuiver was.

Ik probeerde haar uit te leggen hoeveel pijn het me doet, maar het lukte niet.

Ik probeerde mezelf ervan te overtuigen dat God me had gered.

Ik herinnerde me haar ogen, stem en witte schouders.

'S Nachts vertrok ik met vrienden naar Petersburg en ik voelde me beter.

Dan is het meer dan eens gedekt.

Er was zoiets.

Niet huilen, Vasya, niet huilen.

Pak een gebroken hart op.

Dank u.

Tot jij.

Dank u.

Tot.

Ik heb alles begrepen.

Dank u.

Tot.

> 2 keer