The Headphonist - Kinky

I’m walking alone again, with my headphones on

And I don’t want this anymore

To hit the streets without a chord

Now this city is my song where I submerge myself

Taking a long walk around the block

Every little step, every single step becomes a note

That I draw on the staff lines of the sidewalk

I’m walking alone again, with my headphones on

And I really really wanna run

But at this moment, I’m listening to a very very soft song

I’m walking alone again, with my headphones on

And now I speak and I’m screaming

Because I can’t hear my own voice

I’m walking alone again, with my headphones on

I have to walk between smog behind sunglasses, inside my clothes

Sometimes I feel that every simple thing has a sound

And if it does--what kind of shape does the silence have?

Even if the silence is still with me

No one can hear it

Even if the silence walks with me

No one really hears it

Sometimes I feel like everything has a sound

And if it does, what kind of shape does the silence have?

A sparkling new?

A pocket size?

A white one?

A smoke one?

One that you can use as a tatoo

Or as a flag as an umbrella to protect you against the rain of noise that the

city has?

Or maybe it’s a package, where the secret comes from

Even if the silence is still with me

No one can hear it

Even if the silence walks with me

No one really hears it

Even if the silence is still with me

No one can hear it

Even if the silence is still with me

Ik loop weer alleen, met mijn koptelefoon op

En ik wil dit niet meer

Om de straat op te gaan zonder akkoord

Nu is deze stad mijn lied waarin ik mezelf onderdompel

Een blokje om lopen

Elke kleine stap, elke stap wordt een opmerking

Dat ik teken op de lijnen van het trottoir

Ik loop weer alleen, met mijn koptelefoon op

En ik wil echt heel graag rennen

Maar op dit moment luister ik naar een heel erg zacht nummer

Ik loop weer alleen, met mijn koptelefoon op

En nu spreek ik en ik schreeuw

Omdat ik mijn eigen stem niet kan horen

Ik loop weer alleen, met mijn koptelefoon op

Ik moet tussen de smog achter een zonnebril lopen, in mijn kleren

Soms heb ik het gevoel dat elk eenvoudig ding een geluid heeft

En als dat zo is, wat voor vorm heeft de stilte dan?

Zelfs als de stilte nog steeds bij me is

Niemand kan het horen

Zelfs als de stilte met me meegaat

Niemand hoort het echt

Soms heb ik het gevoel dat alles een geluid heeft

En zo ja, wat voor vorm heeft de stilte dan?

Een sprankelend nieuw?

Een zakformaat?

Een witte?

Een rook?

Een die je als tatoeage kunt gebruiken

Of als een vlag als een paraplu om je te beschermen tegen de regen van lawaai die de

stad heeft?

Of misschien is het een pakket, waar het geheim vandaan komt

Zelfs als de stilte nog steeds bij me is

Niemand kan het horen

Zelfs als de stilte met me meegaat

Niemand hoort het echt

Zelfs als de stilte nog steeds bij me is

Niemand kan het horen

Zelfs als de stilte nog steeds bij me is