Two Islands - King No-One

Used to call me baby

You’ve founded all these thoughts of lakes and cosmonauts

But now you’re gone

It’s patience that was failing

We’re pilgrims to our youth

Oh, it’s so uncouth, what’s going on?

I’ve been thinking 'bout you lately

Do you think about me still?

In high places, on foreign ground

We’re two islands, two islands

In high places, where the suns are down

We’re two islands

So feel me breathe

In the light of these thousand burning stars and violet mists

Or can we be

In the zest of these architectural arts that no one noticed

Moving on, I’m moonstruck

A fool’s paradise to shower us in lights

But yours were warm

I think I can still taste it

The texture of it all had me so enthralled

It’s just that I don’t recall

In high places, on foreign ground

We’re two islands, two islands

In high places, where the suns are down

We’re two islands

So feel me breathe

In the light of these thousand burning stars and violet mists

Or can we be

In the zest of these architectural arts that no one noticed

Burn

Burn with me

So feel me breathe, in the light of these thousand burning stars and violet

mists

Used to call me baby

You’ve founded all these thoughts of lakes and cosmonauts

But now you’re gone

I believed we could be failing

We were mountains, we were seas

Bursting at the seams, but that’s before it was done

Gebruikt om me baby te noemen

Je hebt al deze gedachten over meren en kosmonauten gesticht

Maar nu ben je weg

Het is geduld dat faalde

We zijn pelgrims naar onze jeugd

Oh, het is zo onbeleefd, wat is er aan de hand?

Ik heb de laatste tijd aan je gedacht

Denk je nog aan me?

Op hoge plaatsen, op vreemde grond

We zijn twee eilanden, twee eilanden

Op hoge plaatsen, waar de zon ondergaat

We zijn twee eilanden

Dus voel me ademen

In het licht van deze duizend brandende sterren en violette nevels

Of kunnen we zijn?

In het elan van deze architecturale kunsten die niemand opmerkte

Verder gaan, ik ben moonstruck

Een dwaasparadijs om ons te overspoelen met licht

Maar die van jou waren warm

Ik denk dat ik het nog kan proeven

De textuur van dit alles maakte me zo geboeid

Het is alleen dat ik het me niet herinner

Op hoge plaatsen, op vreemde grond

We zijn twee eilanden, twee eilanden

Op hoge plaatsen, waar de zon ondergaat

We zijn twee eilanden

Dus voel me ademen

In het licht van deze duizend brandende sterren en violette nevels

Of kunnen we zijn?

In het elan van deze architecturale kunsten die niemand opmerkte

Brandwond

Brand met mij

Dus voel me ademen, in het licht van deze duizend brandende sterren en violet

nevels

Gebruikt om me baby te noemen

Je hebt al deze gedachten over meren en kosmonauten gesticht

Maar nu ben je weg

Ik geloofde dat we zouden kunnen falen

We waren bergen, we waren zeeën

Barstend uit zijn voegen, maar dat was voordat het klaar was