Осколки - Kiiiom

Мы все хотим быть необычными,

Но что ты делаешь по вечерам?

Без повода кричишь, э

Снова что-то не так

Хоть недавно все было отлично, ха?

Неустойчивая психика

Необоснованная критика

Так хочешь, чтоб горды были родители,

Но глаза фиксуют моменты скучного жителя

Каждый дом!

таких примеров я немало видел

Серое белье тут ни при чем, я знаю правду

Мертвые глаза на меня смотрят через патлы

В них нету огня, но все опять скинут на карты

Мы забираем шансы у того, кто их достоин

Позже, просирая все, уходим портить новое

Не отрываем глаз от тех, кто делает погоду нам

За ними простирается след из костей, мы лопаем

Дома больше нету: дети покинули комнаты

Держим своё небо, хоть стоим на полусогнутых

Все мои проблемы — на груди следы от колотых

Все мои победы далеко на пыльных полках

Новая надежда утекает сквозь пальцы

Новые попытки ни к чему не приведут

В ответ один скрежет, механизм сопротивляется

Мы уже привыкли, продолжаем свой труд

Вхожу в состояние грогги

Из него — в состояние хаоса!

Боюсь, что мой путь тут недолгий

И разгоняюсь до сотни за раз

Тех, кто прорывается с боем

Трофеи в итоге украсят

Всю жизнь собирая осколки

Мечты в конце сложим пасьянс

Слышал этой лай?

Он о тебе и твоих близких

Кто-то смотрит с высока и веселится

Когда ты в чем-то верном, когда ничто не может изменить твоих решений

Хочешь быть первым?

Должен знать цену

В счастливом разуме не проснётся гений

Пока мы пробираемся через лианы сомнений

Все звери, чуя запах крови, выходят из тени,

Но в воздухе железо не пугает

Его мы переплавим на кольца

Мы сами заберём свои награды, проложим путь домой и вкрутим новое солнце

Оно над нами воссияет искренним потоком истинного света

Мы поменяем все местами, все свои пороки оставив без ответа

И как бы ни пытались нас запутать

Мы развяжем эти петли и разрубим этот узел

Мою улыбку не сотрут, и буду все уверенней делать только лучше

Новые надежды как заплаты на швы

Новые попытки воздадутся наверху

Глушим тот скрежет и идём как и шли

Мы уже привыкли, продолжаем свой труд

Вхожу в состояние грогги

Из него — в состояние хаоса!

Боюсь, что мой путь тут недолгий

И разгоняюсь до сотни за раз

Тех, кто прорывается с боем

Трофеи в итоге украсят

Всю жизнь собирая осколки

Мечты в конце сложим пасьянс

We willen allemaal buitengewoon zijn

Maar wat doe je 's avonds?

Je schreeuwt zonder reden, uh

Er is weer iets mis

De laatste tijd gaat het geweldig, hè?

Instabiele psyche

ongegronde kritiek

Dus je wilt dat je ouders trots zijn

Maar de ogen leggen de momenten vast van een saaie bewoner

Elk huis!

Ik heb veel van dergelijke voorbeelden gezien.

Grijs linnen heeft er niets mee te maken, ik ken de waarheid

Dode ogen kijken me aan door de patles

Er zit geen vuur in, maar alles wordt weer op de kaart gegooid

We nemen kansen van degenen die ze verdienen

Later, alles pissend, vertrekken we om het nieuwe te bederven

We houden onze ogen gericht op degenen die het weer voor ons maken

Achter hen strekt zich een spoor van botten uit, we barsten

Niet meer thuis: de kinderen verlieten de kamers

We houden onze hemel, ook al staan ​​we half gebogen

Al mijn problemen zijn sporen van steekwonden op mijn borst

Al mijn overwinningen zijn ver weg op stoffige planken

Nieuwe hoop glipt door mijn vingers

Nieuwe pogingen zullen nergens toe leiden

Als reactie, een rammelaar, weerstaat het mechanisme

We zijn al gewend, we gaan door met ons werk

De staat van sufheid binnengaan

Van daaruit - in een staat van chaos!

Ik ben bang dat mijn weg hier kort is

En ik versnel tot honderd tegelijk

Degenen die doorbreken met een gevecht

Trofeeën zullen uiteindelijk sieren

Mijn hele leven de stukjes oprapen

Dromen aan het einde laten we solitaire spelen

Heb je dit geblaf gehoord?

Het gaat om jou en je dierbaren

Iemand kijkt van bovenaf en heeft plezier

Als je ergens goed in bent, als niets je beslissingen kan veranderen

Wil je de eerste zijn?

Moet de prijs weten

Een genie wordt niet blij wakker

Terwijl we door de wijnstokken van twijfel weven

Alle dieren, die de geur van bloed ruiken, komen uit de schaduw,

Maar in de lucht schrikt ijzer niet af

We zullen het in ringen smelten

We zullen onze prijzen zelf in ontvangst nemen, de weg naar huis effenen en een nieuwe zon laten draaien

Het zal over ons schijnen met een oprechte stroom van waar licht.

We zullen alles veranderen en al onze ondeugden onbeantwoord laten

En hoe ze ons ook proberen te verwarren

We zullen deze lussen losmaken en deze knoop doorknippen

Mijn glimlach zal niet worden gewist, en ik zal meer vertrouwen hebben om alles beter te doen

Nieuwe hoop zoals steekpatches

Nieuwe pogingen worden bovenaan beloond

We dempen die rammelaar en gaan zoals we gingen

We zijn al gewend, we gaan door met ons werk

De staat van sufheid binnengaan

Van daaruit - in een staat van chaos!

Ik ben bang dat mijn weg hier kort is

En ik versnel tot honderd tegelijk

Degenen die doorbreken met een gevecht

Trofeeën zullen uiteindelijk sieren

Mijn hele leven de stukjes oprapen

Dromen aan het einde laten we solitaire spelen