In Otherness - Khonsu

Abhorrence

Never meant to be in

Conformance

Sustaining discord through hateful

Resistance

Mark my fierce and ceaseless

Insistence

For I refuse to incorporate!

These somber spirits

Carrying me away

I’m bound to be the other

In sickening dismay

My remoteness and empty existence

To linger in the shadows of mankind

Watching your ignorant faces

So oblivious of my tortured mind

My tortured mind

This cold interior horror I must cultivate

It’s the only way that I will persevere

Endure the pain before I self-annihilate

As the love I scorn, slowly disappear

My remoteness and empty existence

To linger in the shadows of mankind

Watching your ignorant faces

So oblivious of my tortured mind

My tortured mind

(So) I choose to turn away from human union

For those slaves of grace disgust me with their ways

Spitefully embracing cold seclusion

But never to elude this great malaise

These somber spirits

Carrying me away

I’m bound to be the other

In sickening dismay

This cold interior horror I must cultivate

It’s the only way that I will persevere

Endure the pain before I self-annihilate

As the love I scorn, slowly disappear

(So) I choose to turn away from human union

For those slaves of grace disgust me with their ways

Spitefully embracing cold seclusion

But never to elude this great malaise

Afschuw

Nooit bedoeld om in te zijn

Conformiteit

Onenigheid in stand houden door haatdragend

Weerstand

Markeer mijn woeste en onophoudelijke

Aandringen

Want ik weiger om op te nemen!

Deze sombere geesten

Me wegdragen

Ik ben vast de andere

In misselijkmakende ontsteltenis

Mijn afgelegen en lege bestaan

Om te blijven hangen in de schaduw van de mensheid

Kijken naar je onwetende gezichten

Zo onbewust van mijn gekwelde geest

Mijn gekwelde geest

Deze koude innerlijke horror moet ik cultiveren

Het is de enige manier waarop ik zal volharden

Verdraag de pijn voordat ik mezelf vernietig

Als de liefde die ik minacht, langzaam verdwijnen

Mijn afgelegen en lege bestaan

Om te blijven hangen in de schaduw van de mensheid

Kijken naar je onwetende gezichten

Zo onbewust van mijn gekwelde geest

Mijn gekwelde geest

(Dus) ik kies ervoor om me af te keren van de menselijke unie

Want die slaven van genade walgen van me met hun manieren

Heimelijk koude afzondering omarmen

Maar om deze grote malaise nooit te ontlopen

Deze sombere geesten

Me wegdragen

Ik ben vast de andere

In misselijkmakende ontsteltenis

Deze koude innerlijke horror moet ik cultiveren

Het is de enige manier waarop ik zal volharden

Verdraag de pijn voordat ik mezelf vernietig

Als de liefde die ik minacht, langzaam verdwijnen

(Dus) ik kies ervoor om me af te keren van de menselijke unie

Want die slaven van genade walgen van me met hun manieren

Heimelijk koude afzondering omarmen

Maar om deze grote malaise nooit te ontlopen