Kor - Khold

Bleke barn med tunge, mørke blikk

Forvillet hår i sortinnrammet øye

Støv i rommet, tyngende gotikk

Dype toner, lyse, dystre, høye

Fortrengt den egne, klare, frie tanke

Gitt sin plass i de fordømtes kor

Ingen hører barnehjertet banke

Søstre kjenner aldri mer sin bror

Spredte stemmer, luftig, iskald tone

Risler gjennom blodet som av skrekk

Vente på det stille, bare vone

Av nattesangen snart blir båret vekk

Hvitt og is i sprukken barnestemme

Tomme blikk i kull og grånet sort

Levende i mørkets egne gjemme

Er ordene som sakte flyter bort

Kjølig smeken mot en bøyet nakke

Frysning kallet frem av barnesang

Lar tonen gå, lar uredd blikket flakke

I det kor som reiste seg av tvang

Spredte stemmer, luftig, iskald tone

Risler gjennom blodet som av skrekk

Vente på det stille, bare vone

Av nattesangen snart blir båret vekk

Bleke kinderen met zware, donkere ogen

Verloren haar in zwart omlijst oog

Stof in de kamer, zwaar gothic

Diepe tonen, helder, somber, hoog

Onderdruk de eigen, heldere, vrije gedachte

Gezien zijn plaats in het koor van de verdoemden

Niemand hoort het hart van het kind kloppen

Zusters kennen hun broer nooit meer

Verspreide stemmen, luchtige, ijzige toon

Rimpelt door het bloed als uit angst

Wacht op de stilte, hoop maar

Het nachtlied zal spoedig worden meegesleept

Wit en ijs in de gebarsten kinderstem

Leeg blik in houtskool en grijszwart

Leven in de eigen schuilplaats van het donker

Zijn de woorden die langzaam wegvloeien?

Koele streling tegen een gebogen nek

Bevriezing opgeroepen door kinderliedje

Laat de toon los, laat de onverschrokken blik flikkeren

In het koor dat met geweld opstond

Verspreide stemmen, luchtige, ijzige toon

Rimpelt door het bloed als uit angst

Wacht op de stilte, hoop maar

Het nachtlied zal spoedig worden meegesleept