The Last Dance - Ken Hensley

I met a sad old gypsy on the road to Berlin

By chance I got to spend a little time with him

We shared a few life stories on that dusty old train

So I thought I’d take a minute

Just to share them again with you

He talked of all the twists and turns he’d taken in Life

And how his spirit clung to God to do what was right

Sure he got the prize but he never counted the cost

I felt his pain as he shared with me all that he had

Lost

If you could only see what was there in his eyes

An eternity of wandering in search of the prize

He’d had it all, the money, all the fame and romance

And now he she’d a tear as he faced the last dance

The blessing comes but once he said

But it’s not for you, it must be shared

And if you keep it to yourself

You’ll be no use to anyone else

And he who gives will take away

And you will face the same dark day

That even now is all my pain

I’ll never have this dance again

Chances, dances, how quickly this life passes

All our hopes and all our dreams

Get lost in all our selfish schemes

You see, it’s not about you, it’s not about me It’s about loving something we can’t see

It’s all about what we are willing to share

It’s about our hearts and who lives there

As the train rolled into the city

He shook his head as if to say

It’s your turn now, just know the game

That you’re about to play

And it seemed as if right there and then

A light came to his eyes

As he exchanged the dance of life

For a far better prize

And so the tired old gypsy drifted slowly away

Beaten by the game he’d taught so many to play

He said «I'd do it all again if I had the chance»

But I’m ready now for one more bow

I’ll take the last dance

Ik ontmoette een trieste oude zigeuner op weg naar Berlijn

Toevallig mocht ik wat tijd met hem doorbrengen

We deelden een paar levensverhalen op die stoffige oude trein

Dus ik dacht dat ik even de tijd zou nemen

Gewoon om ze nog een keer met je te delen

Hij sprak over alle wendingen die hij had genomen in Life

En hoe zijn geest zich aan God vastklampte om te doen wat juist was?

Natuurlijk heeft hij de prijs gekregen, maar hij heeft de kosten nooit geteld

Ik voelde zijn pijn toen hij alles met me deelde wat hij had

Kwijt

Als je eens kon zien wat er in zijn ogen was

Een eeuwigheid zwerven op zoek naar de prijs

Hij had alles gehad, het geld, alle roem en romantiek

En nu kreeg ze een traan toen hij de laatste dans onder ogen zag

De zegen komt maar zodra hij zei:

Maar het is niet voor jou, het moet worden gedeeld

En als je het voor jezelf houdt

Je zult niemand anders gebruiken

En wie geeft, zal afnemen

En je zult dezelfde donkere dag tegemoet gaan

Dat is zelfs nu al mijn pijn

Ik zal deze dans nooit meer hebben

Kansen, dansen, hoe snel gaat dit leven voorbij

Al onze hoop en al onze dromen

Verdwaal in al onze egoïstische plannen

Zie je, het gaat niet om jou, het gaat niet om mij, het gaat om houden van iets dat we niet kunnen zien

Het draait allemaal om wat we willen delen

Het gaat om ons hart en wie daar woont

Terwijl de trein de stad binnenrolde

Hij schudde zijn hoofd alsof hij wilde zeggen:

Het is nu jouw beurt, ken het spel gewoon

Die je gaat spelen

En het leek alsof daar en toen

Er kwam een ​​licht in zijn ogen

Terwijl hij de dans van het leven verwisselde

Voor een veel betere prijs

En zo dreef de vermoeide oude zigeuner langzaam weg

Verslagen door het spel dat hij zovelen had leren spelen

Hij zei: «Ik zou het allemaal opnieuw doen als ik de kans had»

Maar ik ben nu klaar voor nog een buiging

Ik doe de laatste dans