Night After Night - Kemopetrol

Night after night we pray to the moon and we touch the sky

Night after night I don’t know why but I guess it’s alright

We melt as we whirl on the edge of the world of a million words

Night after night he’s the same but so different it’s so absurd

Suddenly he stops

I don’t know you I can’t go on

I fear this dream could turn into

I don’t know why he’s always saying goodbye as soon as we start to fly

I know he’s happy but probably just a bit too shy

In a dream there should not be any fear what’soever so it seems so strange

And I hate the fact that it’s my own imagination making you go away

So every time he stops

I don’t know you I can’t go on

I fear this dream could turn into

Nacht na nacht bidden we tot de maan en raken we de lucht aan

Nacht na nacht weet ik niet waarom, maar ik denk dat het goed is

We smelten als we wervelen op de rand van de wereld van een miljoen woorden

Nacht na nacht is hij hetzelfde, maar zo anders dat het zo absurd is

Plots stopt hij

Ik ken je niet ik kan niet verder gaan

Ik vrees dat deze droom kan veranderen in

Ik weet niet waarom hij altijd afscheid neemt zodra we beginnen te vliegen

Ik weet dat hij blij is, maar waarschijnlijk gewoon een beetje te verlegen

In een droom zou er geen angst moeten zijn, wat dan ook, dus het lijkt zo vreemd

En ik haat het dat het mijn eigen verbeelding is waardoor je weggaat

Dus elke keer dat hij stopt

Ik ken je niet ik kan niet verder gaan

Ik vrees dat deze droom kan veranderen in