Secret Forest - Keiko Matsui

медленно срывался дождь,

нежно опускался на тяготы проблем,

обрывая важные разговоры,

и я брел под этим ласковым

июльским дождем, и думал об одной,

я вспоминал тебя,

я хотел видеть как слепо падал дождь на тебя, как омывал кожу, как сочился по

волосам, как задерживался на кончиках пальцев, я хотел видеть как капля

разбивалась о ладонь твою, я чувствовал как чувства разлетаются мои словно

капля, но слепо верил в радугу и надежда питала меня.

сердце бьется в ритме дождя и это знаем ты и я!

P. S. Уста твои полонили меня, улыбайся чаще для меня.

de regen viel langzaam

zachtjes neergedaald op de ontberingen van problemen,

belangrijke gesprekken afsnijden

en ik dwaalde onder deze aanhankelijke

Juli regen, en dacht aan één ding,

ik herinnerde me jou

Ik wilde zien hoe blind de regen op je viel, hoe het je huid waste, hoe het naar beneden sijpelde

haar, hoe het aan mijn vingertoppen bleef hangen, ik wilde zien hoe een druppel

brak op je handpalm, ik voelde hoe mijn gevoelens zich verspreiden als

drop, maar geloofde blindelings in de regenboog en hoop voedde me.

het hart klopt op het ritme van de regen en jij en ik weten het!

P.S. Je lippen vulden me, lach vaker voor me.