Hero & Hell - Keaton Simons

I travelled a road,

And came to a crossing,

One way pointed right,

And one way wrong,

Which path to take,

Was a coin for the tossing,

But I couldn’t turn back,

Where I’d come

I ran from my feelings,

Abandoned my love,

I’d no courage left,

No respect,

Mile after mile,

The road wouldn’t end,

Til' I finally caught up,

To myself

When your heart is broken,

Blame is a sad game,

Your smile is a token,

You can’t say her name,

And the pain is so fierce,

In the space between,

Hero and hell,

Between hero and hell

No one was ever,

To touch my soul,

My passion locked up,

Behind walls of steel

How she climbed over,

I’ll never know

Confused by the happiness,

I wanted to kill

The moment of truth,

Looked me dead in the eye,

My capable living,

Exposed,

Can I be with a lover,

And not wanna lie,

Or am I too damaged,

To let her get close

When your heart is broken,

Blame is a sad game,

Your smile is a token,

You can’t say her name,

And the pain burns like fire,

In the space between hero and hell,

Between hero and hell

(Bridge)

Trapped between fear and rage,

I learned at an early age,

Love is the curl of a blinding fist,

A knife that slips in and twists,

When your heart is broken,

And blame is a sad game,

And your smile is a token,

You can’t say her name,

And the pain cuts so deep,

In the space between hero and hell

Between hero and hell

Between hero and hell

Ik heb een weg gereisd,

En kwam bij een oversteek,

Een richting wijst naar rechts,

En een manier verkeerd,

Welke weg te nemen,

Was een munt voor het opgooien,

Maar ik kon niet meer terug,

Waar ik zou komen

Ik rende weg van mijn gevoelens,

Mijn liefde verlaten,

Ik had geen moed meer,

Geen respect,

Mijl na mijl,

De weg zou niet eindigen,

Tot ik het eindelijk heb ingehaald,

Voor mezelf

Wanneer je hart gebroken is,

Schuld is een triest spel,

Je glimlach is een teken,

Je kunt haar naam niet zeggen,

En de pijn is zo hevig,

In de ruimte tussen

Held en hel,

Tussen held en hel

Niemand was ooit,

Om mijn ziel aan te raken,

Mijn passie opgesloten,

Achter muren van staal

Hoe ze eroverheen klom,

Ik zal het nooit weten

Verward door het geluk,

Ik wilde doden

Het moment van de waarheid,

Keek me dood in de ogen,

Mijn capabele leven,

Blootgesteld,

Mag ik bij een minnaar zijn,

En niet willen liegen,

Of ben ik te beschadigd,

Om haar dichtbij te laten komen

Wanneer je hart gebroken is,

Schuld is een triest spel,

Je glimlach is een teken,

Je kunt haar naam niet zeggen,

En de pijn brandt als vuur,

In de ruimte tussen held en hel,

Tussen held en hel

(Brug)

Gevangen tussen angst en woede,

Ik leerde op jonge leeftijd,

Liefde is de krul van een verblindende vuist,

Een mes dat erin glijdt en draait,

Wanneer je hart gebroken is,

En schuld is een triest spel,

En je glimlach is een teken,

Je kunt haar naam niet zeggen,

En de pijn snijdt zo diep,

In de ruimte tussen held en hel

Tussen held en hel

Tussen held en hel