Clásicos de Barrio - Kaydy Cain

Fumando hash entre chichis de habitación

Putas quieren ser princesas mientras tragan pollas entre drogas

Pipas con buenos coches y joyas

Por mis compadres, chicos con hambre

Por los perros que muerdan y por los que no ladren

Por siete vidas como un gato callejero

Como mi hombre Javo, rimas entre diamantes y dorados

Mack, mi hermano, fuma solo escuchando jazz

Lleva el swing que pone a tus putas a chorrear

Viviendo drama, Madrid ciudad

Vivo estando muerto y no lo creo al despertar

Bocas demasiado sueltas, que dicen «puta» y se lo fardan

Una lástima, desmonta ya tus credos, novata (Ya)

De ansiedad de quemar una brinda más de roca

No se ahoga, guarro, tu Jack Daniel’s en mi almohada (Ah)

Drástico hasta la médula y sonando con ganas

Mi infancia se largó ya en los 90

Tres, tres partes, sentimiento dividido

Fumando, jazz al fondo, sacando sangre al corte

Ah, somos lo que somos sin pensar en las carencias

Ruina y saciedad, sabor a whisky en la lengua

Estamos, como locos por tejados

El único que sabe de la calle es el que duerme en ella (Ya)

Oh mi Mack, mi Madrid ciudad

Vamos a dejar tu huella al borde de la azotea

Y luego, luego escaparemos del azar

Amándote esta noche porque mañana te largas

Uh

Hasj roken tussen meisjes in de kamer

Sletten willen prinsessen zijn terwijl ze tussen de drugs door pikken doorslikken

Pijpen met leuke auto's en sieraden

Voor mijn compadres, hongerige jongens

Voor de honden die bijten en voor degenen die niet blaffen

Zeven levens als straatkat

Net als mijn man Javo, rijmt tussen diamanten en goud

Mack, mijn broer, rookt alleen terwijl hij naar jazz luistert

Neem de swing die je hoeren laat spuiten

Levend drama, de stad Madrid

Ik leef als ik dood ben en ik geloof het niet als ik wakker word

Monden te los, die "teef" zeggen en ermee pronken

Jammer, ontmantel nu je geloofsbelijdenissen, groentje (Ya)

Angst om nog een toost van steen te verbranden

Verdrink niet, varkentje, je Jack Daniel's op mijn kussen (Ah)

Drastisch tot in de kern en rinkelend van enthousiasme

Mijn jeugd ging al weg in de jaren 90

Drie, drie delen, gespleten gevoel

Roken, jazz op de achtergrond, bloed trekken naar de wond

Ach, we zijn wat we zijn zonder na te denken over de tekortkomingen

Ruïne en verzadiging, whiskysmaak op de tong

We zijn als gekken op daken

De enige die de straat kent, is degene die erop slaapt (Ya)

Oh mijn Mack, mijn stad Madrid

We gaan uw stempel drukken op de rand van het dak

En dan, dan ontsnappen we aan het toeval

Ik hou van je vanavond, want morgen vertrek je

eh