Downpour - Kataplexis

Poring rain has soaked her bones

Veil of fear covers her eyes

She can sense she’s not alone

Cling to comforts deep inside

Makeup runs as fast as her

Her heartbeat stops time

Brain shuts down

Panic sets

Strangers disappear

Beauty

Pours out of her soaked skin

Grasping

For a hope that won’t exist

Feel as though she born for this

You were made to bow

Beast of burden Roman’s blood

Not meant to survive

She exists within my mind

Just a false perspective

In her

Cold gaze I no longer feel

I steal

Her thoughts for the first time

Shatter

Comfort tries to grip at life

Last breath

Exhaled to the void

Our paths will cross when light dilates

I pass you with a smile

Suffocated in the rain

A fitting cross to another plane

She breathes through me now

It burns my lungs

What have I done?

The first time is always the hardest

De stromende regen heeft haar botten doorweekt

Sluier van angst bedekt haar ogen

Ze voelt dat ze niet alleen is

Klamp je vast aan comfort diep van binnen

Make-up loopt net zo snel als haar

Haar hartslag stopt de tijd

Hersenen sluiten af

Paniek sets

Vreemden verdwijnen

Schoonheid

Giet uit haar doorweekte huid

Grijpen

Voor een hoop die niet zal bestaan

Heb het gevoel dat ze hiervoor is geboren

Je bent gemaakt om te buigen

Lastdier Roman's bloed

Niet bedoeld om te overleven

Ze bestaat in mijn gedachten

Gewoon een vals perspectief

In haar

Koude blik die ik niet meer voel

Ik steel

Haar gedachten voor de eerste keer

Breken

Comfort probeert grip te krijgen op het leven

Laatste adem

Uitgeademd naar de leegte

Onze paden zullen elkaar kruisen als het licht toeneemt

Ik ga je met een glimlach voorbij

Verstikt in de regen

Een passend kruis op een ander vlak

Ze ademt nu door mij heen

Het brandt aan mijn longen

Wat heb ik gedaan?

De eerste keer is altijd het moeilijkst