Los lassen - Karussell

Du, im Boot und ich bin an Land

Wind treibt dich von mir fort.

Halte die Leine noch fest in der Hand

bald bist du an 'nem anderen Ort.

Unter den Füßen bewegt sich der Sand

du wendest den Blick von mir ab.

Noch schmerzt das Seil in meiner Hand,

doch du weißt, es gibt langsam nach.

Ein Nebelvorhang nimmt mir die Sicht,

meine Worte verhallen ganz sacht.

Um uns herum schwindet das Licht

ganz langsam umfängt uns die Nacht.

Ich öffne die Hand, noch schmerzt meine Haut,

das Seil gleitet langsam ins Meer.

Du treibst fort gibst keinen Laut

meine Seele ist einsam und leer.

Der eine geht, der andere bleibt

wir sind auf der Welt nur zu Gast

Deine Seele die bleibt, wie die Spuren im Sand,

die du hinterlassen hast.

mmmmmm.

Jij in de boot en ik ben aan land

De wind drijft je van me weg.

Houd de riem nog steeds stevig in uw hand

straks ben je op een andere plek.

Het zand beweegt onder je voeten

je wendt je blik van mij af.

Het touw in mijn hand doet nog steeds pijn

maar je weet dat het bezwijkt.

Een mistgordijn verduistert mijn zicht

mijn woorden vervagen heel zacht.

Het licht vervaagt om ons heen

de nacht omhult ons langzaam.

Ik open mijn hand, mijn huid doet nog steeds pijn

het touw glijdt langzaam de zee in.

Je drijft weg zonder een geluid te maken

mijn ziel is eenzaam en leeg.

De een gaat, de ander blijft

we zijn de enige gasten in de wereld

Je ziel die blijft, als de voetafdrukken in het zand,

die je achterliet.

mmmm.