Cassiopée - Kamu

Les lumières s'éteignent

Heyyy yah

Heyyy yah

Le ciel se ternit

Et ce, dans ce cas, si on perd

Derrière toi, dans l'éclat, le sillon me plait

Le ciel se ternit

J’ai levé les yeux, tu y étais comme Cassiopée

Quand tu ne sors pas les crocs, tu sors les griffes

C’est un côté nympho et c’est, d’un côté, navrant

Je veux prendre soin de ton coeur en émeraude tant j’aimerai repartir émérite

Rempli d'émotion était ton ascenseur

Je veux fuir très haut le fléau de l’ascenseur émotionnel

Notre route se morcele, «prends ma main qu’on se hisse»

Lui ai-je dit, sans savoir que ses démons se lèveraient

La friction de nos corps dans cette danse endiablée

Sous l'éclairage du clair de lune

L'éclat d’une supernova, mon sourire parait royalement rayonnant

Dissimulé sous cet air de ruine

Les étoiles pourraient s’aligner

Seule idée: c’est de te suivre dans mon cas

On voit les choses en grand à en oublier

Que les petites pierres font les grandes montagnes

La chaleur de ton corps me piège

La mer sur laquelle on voguait s’est gelée

Pendant combien d’piges?

Seule la rage colorie le mirage et le pire des cauch', c’est que je l’aime

Des heures l’un et l’autre au bout du fil avant de le perdre

Jusqu'à ce que l’appel s'écourte

La peine me charme et m’a désarmé comme ma belle et ses courbes

Les lumières s'éteignent

Heyyy yah

Heyyy yah

Le ciel se ternit

Et ce, dans ce cas, si on perd

Derrière toi, dans l'éclat, le sillon me plait

Le ciel se ternit

J’ai levé les yeux, tu y étais comme Cassiopée

La réussite se perd, le néant

L’a recouvert, vraiment

Désolé que ma fierté ne sâche faire

Sécher tes joues perlées par nos nerfs, vraiment

On se meurt à vif, des mots rares, démoralisé

Mon regard sur ton être rivalise avec Mona Lisa

Le ciel est morne, pourquoi suivons-nous cette mode abyssale?

Sur toi, j’ai jeté mon dévolu

Accompagné d’espoir dans le noir que je peux vite tâter

T’as baissé les yeux quand j’ai levé les miens

Nos sentiments se fixent derrière des vitres teintées

Nos égos rivalisent

La lumière n’passe qu’au travers du vitrail

Nos peines de coeur seraient-elles vitales?

Nos rêves ravagés se noient dans le rivage, triste

Les lumières s'éteignent

Heyyy yah

Heyyy yah

Le ciel se ternit

Et ce, dans ce cas, si on perd

Derrière toi, dans l'éclat, le sillon me plait

Le ciel se ternit

J’ai levé les yeux, tu y étais comme Cassiopée

Les larmes versées pour ma famille au ciel

Furent les mêmes que j’ai versé pour toi

J’aurais pu faire mieux mais il fallait oser

Donc j’ai foncé vers ces routes noires

Pour préserver ce lien, je me suis défoncé

Faussement, j’ai viré dans l’fossé, j’en ai versé des flots et des verses pour

toi

Je n’avais que ton cœur pour déserter le mien

Tu cherchais l’amour, si le train t’y dessert, fais le bien

C’est fait de rien mais d’un tout

Mais d’un coup, t’es déçue, je fais le mal

Quand tu ne fais que me cerner, je me serre contre tes atouts

J'étais con, je l’avoue

Mais bon, prêt à tout

Plus d’une fois, mes yeux sont passés de verts à rouges

Qui joue de ses victoires perdra tout

J'étais sur le droit chemin, je crois bien que je l’ai rebroussé

J’ai la frousse et je fais que douter

Le cœur nous enterrera tous

Donc pera couz, c’est tout ce que j’ai

C’est tout ce que j’aime dès que tout est saccagé

Et je m’entête à t’oublier

Dans mes yeux, je n’avais que toi et cela même si la foule se jette

Entre nous, c’est remords, de-mer et remous

Un choc de plus, j’y renonce, je laisse la foudre se taire

Qu’ils aillent se faire foutre

Je n’ai que toi et ma fougue avant d'être à court d’air

À court terme, je tenterai de me faire un nom

Depuis que tu m’as rappelé que j’existais

Si j’finis pas au dessus comme un satellite

Ce sera pas à Sainte Hélène mais dans le décor tant céleste que j’irai m’exiler

La vie nous est offerte

Comme une balle perdue

Rares sont les élus qui ont su l’esquiver

Des sourires, de ce que j’ai comme souvenirs

Je n’ai jamais vraiment su en esquisser

Veuillez m’excuser

Je n'étais que ce ne-jeu que l’on laisse glisser

Alors donne moi

Une autre chance, pardonne moi

Si de moi-même

Je laisse une part en toi

Ce n’est qu’une parenthèse

Dans nos années restantes

Si je presse tant la gâchette

C’est que le temps qu’on me tend n’est pas rentable alors je l’achève

De haine et d’amour, c’est de ça qu’on est fait

De haine et d’amour, c’est de ça qu’on est fait

De haine et d’amour, c’est de ça qu’on est fait

De haine et d’amour, c’est de ça qu’on est fait

De lichten gaan uit

Heyyy ja

Heyyy ja

De lucht wordt donkerder

En dit, in dit geval, als we verliezen

Achter je, in de glans, ik hou van de groef

De lucht wordt donkerder

Ik keek op, je was daar als Cassiopeia

Als je je hoektanden niet laat zien, laat je je klauwen zien

Het is een nympho-kant en het is aan de ene kant hartverscheurend

Ik wil zo graag voor je smaragdgroene hart zorgen dat ik emeritus zou willen verlaten

Gevuld met emotie was je lift

Ik wil hoog rennen van de gesel van de emotionele lift

Onze weg valt uit elkaar, "pak mijn hand, laten we ons optrekken"

Ik vertelde het haar, niet wetende dat haar demonen zouden opstaan

De wrijving van ons lichaam in deze wilde dans

Onder het maanlicht

De glans van een supernova, mijn glimlach lijkt koninklijk stralend

Verscholen onder deze lucht van ruïne

De sterren kunnen uitgelijnd zijn

Enige idee: het is om jou te volgen in mijn geval

We zien dingen die groot zijn om te vergeten

Dat kleine stenen grote bergen maken

De hitte van je lichaam houdt me vast

De zee waarop we zeilden bevroor

Voor hoe veel jaar?

Alleen woede kleurt de luchtspiegeling en de ergste nachtmerrie is dat ik van haar hou

Uren van elkaar aan de lijn voordat je het kwijtraakt

Totdat het gesprek wordt afgebroken

Pijn charmeert me en ontwapent me zoals mijn schoonheid en haar rondingen

De lichten gaan uit

Heyyy ja

Heyyy ja

De lucht wordt donkerder

En dit, in dit geval, als we verliezen

Achter je, in de glans, ik hou van de groef

De lucht wordt donkerder

Ik keek op, je was daar als Cassiopeia

Succes is verloren, niets

Heb het echt bedekt

Sorry, mijn trots kan niet

Droog je wangen die door onze zenuwen worden beroerd, echt waar

We sterven rauw, zeldzame woorden, gedemoraliseerd

Mijn blik op jouw wezen wedijvert met de Mona Lisa

De lucht is somber, waarom volgen we deze bodemloze mode?

Op jou heb ik mijn zinnen gezet

Begeleid door hoop in het donker die ik spoedig kan voelen

Jij keek naar beneden toen ik naar de mijne keek

Onze gevoelens zijn gefixeerd achter getinte ramen

Onze ego's concurreren

Het licht valt alleen door het glas in lood

Zou ons hartzeer levensreddend kunnen zijn?

Onze verwoeste dromen verdrinken in de kust, verdrietig

De lichten gaan uit

Heyyy ja

Heyyy ja

De lucht wordt donkerder

En dit, in dit geval, als we verliezen

Achter je, in de glans, ik hou van de groef

De lucht wordt donkerder

Ik keek op, je was daar als Cassiopeia

De tranen vergoten voor mijn familie in de hemel

Waren dezelfde die ik voor jou heb vergoten

Ik had het beter gekund, maar ik moest durven

Dus racete ik over die zwarte wegen

Om deze band te behouden, werd ik high

Ten onrechte zwenkte ik de greppel in, ik goot overstromingen en goot voor

Jij

Ik had alleen jouw hart om het mijne te verlaten

Je was op zoek naar liefde, als de trein je daar in de steek laat, doe het dan goed

Het is gemaakt van niets anders dan een geheel

Maar plotseling ben je teleurgesteld, ik doe het verkeerd

Als je me gewoon omringt, omhels ik je bezittingen

Ik was dom, ik geef het toe

Maar goed, op alles voorbereid

Meer dan eens gingen mijn ogen van groen naar rood

Wie zijn overwinningen speelt, zal alles verliezen

Ik was op de goede weg, ik denk dat ik het afgewezen heb

Ik ben bang en ik twijfel gewoon

Het hart zal ons allemaal begraven

Dus pera couz, dat is alles wat ik heb

Dat is alles wat ik leuk vind als het allemaal vernield is

En ik vergeet je koppig

In mijn ogen had ik alleen jou en dat zelfs als de menigte gooit

Tussen ons is het wroeging, de-mer en Eddy

Nog een schok, ik geef het op, ik laat de bliksem zwijgen

Neuk ze

Ik heb alleen jou en mijn vuur voordat ik geen lucht meer heb

Op korte termijn zal ik proberen naam voor mezelf te maken

Sinds je me eraan herinnerde dat ik besta

Als ik niet bovenaan eindig als een satelliet

Het zal niet in Sint-Helena zijn, maar in de hemelse omgeving dat ik in ballingschap ga

Het leven is ons gegeven

Als een verdwaalde kogel

Weinigen zijn de uitverkorenen die het hebben kunnen ontwijken

Glimlachen, van wat ik heb als herinneringen

Ik wist nooit echt hoe ik het moest schetsen

Excuseer mij alstublieft

Ik was gewoon dit niet-spel dat we lieten glippen

Dus geef mij

Nog een kans, vergeef me

Als van mezelf

Ik laat een deel in jou achter

Het is maar een haakje

In onze resterende jaren

Als ik de trekker zo overhaal

Het is dat de tijd die ik krijg niet winstgevend is, dus ik maak het af

Haat en liefde, daar zijn we van gemaakt

Haat en liefde, daar zijn we van gemaakt

Haat en liefde, daar zijn we van gemaakt

Haat en liefde, daar zijn we van gemaakt