Pause - Kamnouze, Tatiana

Juste le temps de vivre l’instant présent j’voudrais appuyer sur pause

Dépêche-toi de vivre ou dépêche-toi de mourir

Juste le temps de vivre l’instant présent j’voudrais appuyer sur pause

Parce qu’il est vrai qu’un jour on va tous partir

Parce que la vie défile tellement vite

Parce que nos vies des fois sont tellement vides

Jusqu'à c’qu’on en ait des fois mal au bide

Quand on a perdu des proches à même pas vingt piges

Chaque jour que Dieu fait est à vivre pleinement

J’essaie de profiter de chaque instant

Comme j’aimerais des fois arrêter ce temps

(ce temps, ce temps, ce temps, ce temps, ce temps)

En plus, depuis l’temps j’sais plus faire semblant

Comme chronométré, j’cours après le temps

Comme j’aimerais vraiment arrêter ce temps

(ce temps, ce temps, ce temps, ce temps, ce temps)

J’tends mon regard vers le haut et j’en épuise mes mots

J’ai toujours voulu être à fond donc j’ai fait c’qu’il faut

Parce que la vie y en a qu’une et elle est courte, c’est chaud

Alors juste le temps d’apprécier à mon niveau

Juste le temps de vivre l’instant présent j’voudrais appuyer sur pause

Dépêche-toi de vivre ou dépêche-toi de mourir

Juste le temps de vivre l’instant présent j’voudrais appuyer sur pause

Parce qu’il est vrai qu’un jour on va tous partir

On a tendance à regretter que quand les gens partent

Quand t’as plus qu’tes yeux pour pleurer, quand la vie te maque

N’oublions pas qu’on est tous de passage

Je fais ce métier parce que j’voulais plus de partage

Quand dans ta famille t’as trop mis de distance

Méfie-toi du destin qui te pousse à ta propre danse

On fonce depuis qu’on a tous perdu l’innocence

On perd de la valeur, on a perdu du bon sens

J'écris comme une prise de conscience

On est tous à la recherche de confiance

Je sais pas toujours doser mon instinct

De mon côté artiste à mon côté humain

P’t-être que j’aurais dû écouter les anciens

Je sais qu’il y a cette foi qui me maintient

Elle est l’art, et des fois je l’entends bien

De mon côté artiste à mon côté humain

Juste le temps de vivre l’instant présent j’voudrais appuyer sur pause

Dépêche-toi de vivre ou dépêche-toi de mourir

Juste le temps de vivre l’instant présent j’voudrais appuyer sur pause

Parce qu’il est vrai qu’un jour on va tous partir

Coupée du monde, des fois j’m’isole

Forcée de voir que le temps s’affole

On se dépêche de vivre ou de mourir

Parce qu’il est vrai qu’un jour on va tous partir

Alors je marque une pause pour réfléchir

Parce qu’il est vrai qu’un jour on va tous partir

Juste le temps de vivre l’instant présent j’voudrais appuyer sur pause

Dépêche-toi de vivre ou dépêche-toi de mourir

Juste le temps de vivre l’instant présent j’voudrais appuyer sur pause

Parce qu’il est vrai qu’un jour on va tous partir

Juist de tijd om in het huidige moment te leven zou ik op pauze willen drukken

Haast je om te leven of haast je om te sterven

Juist de tijd om in het huidige moment te leven zou ik op pauze willen drukken

Want het is waar dat we op een dag allemaal zullen vertrekken

Want het leven gaat zo snel voorbij

Omdat onze levens soms zo leeg zijn

Totdat we soms buikpijn hebben

Toen we binnen twintig jaar dierbaren verloren

Elke dag die God maakt, moet ten volle worden geleefd

Ik probeer van elk moment te genieten

Wat zou ik deze keer soms willen stoppen

(deze keer, deze keer, deze keer, deze keer, deze keer)

Bovendien weet ik sinds de tijd niet meer hoe ik moet doen alsof

Zoals getimed, ren ik achter de tijd aan

Wat zou ik deze keer heel graag willen stoppen

(deze keer, deze keer, deze keer, deze keer, deze keer)

Ik kijk op en put mijn woorden uit

Ik wilde altijd al onderaan staan, dus deed ik wat nodig was

Want er is maar één leven en het is kort, het is heet

Dus net genoeg tijd om op mijn niveau te genieten

Juist de tijd om in het huidige moment te leven zou ik op pauze willen drukken

Haast je om te leven of haast je om te sterven

Juist de tijd om in het huidige moment te leven zou ik op pauze willen drukken

Want het is waar dat we op een dag allemaal zullen vertrekken

We hebben de neiging om dat te betreuren als mensen vertrekken

Als je meer dan je ogen hebt om te huilen, als het leven je mist

Laten we niet vergeten dat we allemaal op doorreis zijn

Ik doe dit werk omdat ik meer wil delen

Als je in je familie te veel afstand hebt genomen

Pas op voor het lot dat je tot je eigen dans dwingt

We gaan al sinds we allemaal onze onschuld verloren

We verliezen waarde, we hebben ons gezond verstand verloren

Ik schrijf ter realisatie

We zijn allemaal op zoek naar vertrouwen

Ik weet niet altijd hoe ik mijn instinct moet balanceren

Van mijn kunstenaarskant naar mijn menselijke kant

Misschien had ik naar de oude moeten luisteren

Ik weet dat er een geloof is dat me op de been houdt

Zij is de kunst, en soms hoor ik haar goed

Van mijn kunstenaarskant naar mijn menselijke kant

Juist de tijd om in het huidige moment te leven zou ik op pauze willen drukken

Haast je om te leven of haast je om te sterven

Juist de tijd om in het huidige moment te leven zou ik op pauze willen drukken

Want het is waar dat we op een dag allemaal zullen vertrekken

Afgesneden van de wereld, soms isoleer ik mezelf

Gedwongen om te zien dat de tijd uit de hand loopt

We haasten ons om te leven of te sterven

Want het is waar dat we op een dag allemaal zullen vertrekken

Dus sta ik even stil om na te denken

Want het is waar dat we op een dag allemaal zullen vertrekken

Juist de tijd om in het huidige moment te leven zou ik op pauze willen drukken

Haast je om te leven of haast je om te sterven

Juist de tijd om in het huidige moment te leven zou ik op pauze willen drukken

Want het is waar dat we op een dag allemaal zullen vertrekken