War Phantasma ( Suite Opus 4) - Kadenzza

I die to kill

Days of slaughter

Giving my life for the nation

And his imperial majesty

With rising sun

The empire will come

Our kingdom could have been real Elysium

To vanquish the enemy

Oh… look back your way

To ruins and sorrows

When silence will scream

Porcelain eyed soldiers are marching on the street

Mobs of leaden beast are trampling down tranquility

Flocks of black flies are buzzing beyond the sky

Sound of hate, air-raid sirens groan

Children are running around trying to escape

When the flashing pale light dazed me

I perceive, this is the holocaust

Floating down, through the cloud

My consciousness is fading away

The edge of death I may have touched

I’m walking in a meadow of death

Peaceful, crisp winds pass through my hair

I remember the feeling in my hands

The feeling of mother

Your voiceless scream I cannot hear

Please, please let me hear the truth

«How many children have you killed, honey?»

I survive to die

Live to suffer

Oh, my immortal existence

Why can’t you help me?

Mental disorder

Distorted laughter

Wasted years to ruins of oblivion

Grinning inside my brain

No place to stay with me, peace has gone

Dreamland was far

Illusion is fear

The end is near

In my dream

Still I can see her form dressed in black

Dew glistened in her eyes has changed to blood

Blasphemy ever done tortures me in my end

Redeem me from my sin

Release me from this hell

I can feel death is creeping

The darkness I’m walking slowly to

My mental vortex

Spinning round and round

The punishment for my sin

I’m longing, longing to sleep forever…

Ik sterf om te doden

Dagen van slachten

Mijn leven geven voor de natie

En Zijne Keizerlijke Majesteit

Met opkomende zon

Het rijk zal komen

Ons koninkrijk had echt Elysium kunnen zijn

Om de vijand te verslaan

Oh... kijk terug op jouw manier

Naar ruïnes en verdriet

Wanneer stilte zal schreeuwen

Soldaten met porseleinen ogen marcheren op straat

Massa's loden beesten vertrappen de rust

Zwermen zwarte vliegen zoemen voorbij de lucht

Geluid van haat, luchtalarmsirenes kreunen

Kinderen rennen rond en proberen te ontsnappen

Toen het flikkerende bleke licht me verdwaasde

Ik begrijp dat dit de holocaust is

Drijvend naar beneden, door de wolk

Mijn bewustzijn vervaagt

De rand van de dood die ik misschien heb aangeraakt

Ik loop in een doodsweide

Vreedzame, frisse wind gaat door mijn haar

Ik herinner me het gevoel in mijn handen

Het gevoel van moeder

Je stemloze schreeuw die ik niet kan horen

Alsjeblieft, laat me alsjeblieft de waarheid horen

"Hoeveel kinderen heb je vermoord, schat?"

Ik overleef om te sterven

Leef om te lijden

Oh, mijn onsterfelijke bestaan

Waarom kan je me niet helpen?

Psychische stoornis

vervormd gelach

Verspilde jaren tot ruïnes van vergetelheid

Grijnzend in mijn hersenen

Geen plek om bij mij te blijven, de vrede is weg

Dromenland was ver

Illusie is angst

Het einde is nabij

In mijn droom

Toch zie ik haar gestalte in het zwart gekleed

Dauw glinsterde in haar ogen is veranderd in bloed

Godslastering die ooit is gedaan, martelt me ​​uiteindelijk

Verlos mij van mijn zonde

Bevrijd me van deze hel

Ik kan voelen dat de dood griezelig is

De duisternis waar ik langzaam naartoe loop

Mijn mentale draaikolk

Rond en rond draaien

De straf voor mijn zonde

Ik verlang, verlang ernaar om voor altijd te slapen...