Gone for the Day (From 'Gone for the Day') - June Christy

They call me coquette, and mademoiselle

And I must admit I like it quite well

It’s something to be the darling of all;

Le grande femme fatale, the belle of the ball

There’s nothing as gay as life in Paris

There’s no other person, I’d rather be

I love what I do, I love what I see

But where is the schoolgirl that used to be me

Ah, the apple trees

Where at garden teas

Jack-o-lanterns swung:

Fashions of the day

Vests of applique

Dresses of shantung

Only yesterday

When the world was young

While sitting around we often recall

The laugh of the year, the night of them all

The blonds who was so attractive that year

Some opening night that made us all cheer;

Remember that time we all got so tight

And Jacques and Antoine got into a fight

The gendarmes who came, passed out like a light

I laugh with the rest, it’s all very bright

Ah, the apple trees

Sunlight memories

Where the hammock swung

On our backs we’d lie;

Looking at the shy

Till the stars were strung

Only last July

When the world was young

You’ll see me in Cape D’Antibes, or in Spain

I follow the sun by boat or by plane

It’s any old millionaire in a storm

For I’ve got my mink to keep my heart warm:

And sometimes I drink too much with the crowd

And, sometimes I talk a little too loud

My head may be aching, but it’s unbowed

And sometimes I see it all through the cloud

Ah, the apple trees

And the hive of bees

Where we once got stung

Summers at Bordeau

Rowing at bateau

Where the willow hung

Just a dream ago

When the world was young

Ze noemen me coquette, en mademoiselle

En ik moet toegeven dat ik het best goed vind

Het is iets om de lieveling van iedereen te zijn;

Le grande femme fatale, de schoonheid van het bal

Er is niets zo homo als het leven in Parijs

Er is geen andere persoon, ik zou liever zijn

Ik hou van wat ik doe, ik hou van wat ik zie

Maar waar is het schoolmeisje dat ik was?

Ah, de appelbomen

Waar bij tuinthee

Jack-o-lanterns zwaaide:

Mode van de dag

Vesten van appliqué

Jurken van shantoeng

Alleen gisteren

Toen de wereld nog jong was

Terwijl we rondhangen, herinneren we ons vaak

De lach van het jaar, de nacht van allemaal

De blondjes die dat jaar zo aantrekkelijk waren

Een openingsavond die ons allemaal deed juichen;

Weet je nog die keer dat we het allemaal zo nauw kregen

En Jacques en Antoine kregen ruzie

De gendarmes die kwamen, vielen flauw als een licht

Ik lach met de rest, het is allemaal erg helder

Ah, de appelbomen

Zonlicht herinneringen

Waar de hangmat zwaaide

Op onze rug zouden we liegen;

Kijken naar de verlegen

Tot de sterren werden geregen

Alleen afgelopen juli

Toen de wereld nog jong was

Je zult me ​​zien in Cape D'Antibes of in Spanje

Ik volg de zon per boot of vliegtuig

Het is elke oude miljonair in een storm

Want ik heb mijn nerts om mijn hart warm te houden:

En soms drink ik te veel met de menigte

En soms praat ik een beetje te luid

Mijn hoofd doet misschien pijn, maar het is niet gebogen

En soms zie ik het allemaal door de cloud

Ah, de appelbomen

En de bijenkorf

Waar we ooit zijn gestoken

Zomers in Bordeau

Roeien bij Bateau

Waar de wilg hing

Slechts een droom geleden

Toen de wereld nog jong was