Juste quelqu'un de bien - Julie Pietri

Debout devant ses illusions

Une femme que plus rien ne dérange

Détenue de son abandon

Son ennui lui donne le change

Que retient elle de sa vie

Qu’elle pourrait revoir en peinture

Dans un joli cadre verni

En évidence sur un mur

Un mariage en Technicolor

Un couple dans les tons pastels

Assez d’argent sans trop d’efforts

Pour deux trois folies mensuelles

Elle a rêvé comme tout le monde

Qu’elle tutoierait quelques vedettes

Mais ses rêves en elle se fondent

Maintenant son espoir serait d'être

Juste quelqu’un de bien

Quelqu’un de bien

Le c ur à portée de main

Juste quelqu’un de bien

Sans grand destin

Une amie à qui l’on tient

Juste quelqu’un de bien

Quelqu’un de bien

Il m’arrive aussi de ces heures

Où ma vie se penche sur le vide

Coupés tous les bruits du moteur

Au dessus de terres arides

Je plane à l’aube d’un malaise

Comme un soleil qui veut du mal

Aucune réponse n’apaise

Mes questions à la verticale

J’dis bonjour à la boulangère

Je tiens la porte à la vieille dame

Des fleurs pour la fête des mères

Et ce week-end à Amsterdam

Pour que tu m’aimes encore un peu

Quand je n’attends que du mépris

A l’heure où s’enfuit le Bon Dleu

Qui pourrait me dire si je suis

Juste quelqu’un de bien

Quelqu’un de bien

Le c ur à portée de main

Juste quelqu’un de bien

Sans grand destin

Une amie à qui l’on tient

Juste quelqu’un de bien

Quelqu’un de bien

J’aime à penser que tous les hommes

S’arrêtent parfois de poursuivre

L’ambition de marcher sur Rome

Et connaissent la peur de vivre

Sur le bas-côté de la route

Sur la bande d’arrêt d’urgence

Comme des gens qul parlent et qui doutent

D'être au-delà des apparences

Juste quelqu’un de bien

Quelqu’un de bien

Le c ur à portée de main

Juste quelqu’un de bien

Sans grand destin

Une amie à qui l’on tient

Juste quelqu’un de bien

Quelqu’un de bien

Voor zijn illusies staan

Een vrouw die niets meer stoort

Vastgehouden van zijn verlating

Zijn verveling geeft hem de verandering

Wat neemt ze mee van haar leven?

Dat ze weer kon schilderen

In een mooie gelakte lijst

Uitgelicht op een muur

Een bruiloft in Technicolor

Een stel in pastelkleuren

Genoeg geld zonder al te veel moeite

Voor twee of drie maandelijkse uitspattingen

Ze droomde net als iedereen

Dat ze een paar sterren zou aanraken

Maar haar dromen in haar smelten weg

Nu zou zijn hoop zijn:

Gewoon een aardig persoon

Een goed persoon

Het hart binnen handbereik

Gewoon een aardig persoon

Zonder groot lot

Een dierbare vriend

Gewoon een aardig persoon

Een goed persoon

Het overkomt mij ook van deze uren

Waar mijn leven in leegte leunt

Alle motorgeluid dempen

Over dorre landen

Ik ben hoog in de dageraad van onbehagen

Als een zon die kwaad betekent

Geen reactie kalmeert

Mijn vragen verticaal

Ik zeg hallo tegen de bakker

Ik houd de deur open voor de oude dame

Bloemen voor Moederdag

En dit weekend in Amsterdam

Zodat je nog wat langer van me houdt

Wanneer ik alleen minachting verwacht

Op het uur dat Bon Dleu vlucht

Wie kan me vertellen of ik ben

Gewoon een aardig persoon

Een goed persoon

Het hart binnen handbereik

Gewoon een aardig persoon

Zonder groot lot

Een dierbare vriend

Gewoon een aardig persoon

Een goed persoon

Ik denk graag dat alle mannen

Stop soms met jagen

Ambitie om naar Rome te marcheren

En ken de angst om te leven

Aan de kant van de weg

Op de vluchtstrook

Zoals mensen die praten en twijfelen

Buiten de schijn zijn

Gewoon een aardig persoon

Een goed persoon

Het hart binnen handbereik

Gewoon een aardig persoon

Zonder groot lot

Een dierbare vriend

Gewoon een aardig persoon

Een goed persoon