Lavina - Josh Rouse

Sending post cards for a dime

It fills the day, occupies her time

Lavina sits alone in a chair

She doesn’t speak or write of any despair

And you don’t know what that’s like

You don’t know what that’s like

Fall so hard to stand up, the pain she cannot hide

No, you don’t know what that’s like

The years have crippled her right inside

She has her friends, she has her pride

Maybe later her pa can go for a ride tonight

Now wouldn’t that be nice?

And you don’t know what that’s like

You don’t know what that’s like

Fall so hard to stand up, the pain she cannot hide

No, you don’t know what that’s like

Frail heart, frail heart

Frail heart, yeah, yeah

Postkaarten verzenden voor een dubbeltje

Het vult de dag, neemt haar tijd in beslag

Lavina zit alleen in een stoel

Ze spreekt of schrijft niet over wanhoop

En je weet niet hoe dat is

Je weet niet hoe dat is

Val zo hard om op te staan, de pijn die ze niet kan verbergen

Nee, je weet niet hoe dat is

De jaren hebben haar van binnen kreupel gemaakt

Ze heeft haar vrienden, ze heeft haar trots

Misschien kan haar vader vanavond een ritje gaan maken

Zou dat niet leuk zijn?

En je weet niet hoe dat is

Je weet niet hoe dat is

Val zo hard om op te staan, de pijn die ze niet kan verbergen

Nee, je weet niet hoe dat is

Breekbaar hart, broos hart

Breekbaar hart, ja, ja