Ma Tonkinoise (La Petite Tokinoise) 1953 - Josephine Baker

Pour que j’finisse mon service

Au Tonkin je suis parti

Ah!

quel beau pays, mesdames

C’est l’paradis des p’tites femmes

Elles sont belles et fidèles

Et je suis dev’nu l’chéri

D’une petite femme du pays

Qui s’appelle Mélaoli.

Refrain

Je suis gobé d’une petite

C’est une Anna (bis) une Annamite

Elle est vive, elle est charmante

C’est comme un z’oiseau qui chante

Je l’appelle ma p’tite bourgeoise

Ma Tonki-ki, ma Tonki-ki, ma Tonkinoise

D’autres me font les doux yeux

Mais c’est elle que j’aime le mieux.

L’soir on cause d’un tas d’choses

Avant de se mettre au pieu

J’apprends la géographie

D’la Chine et d’la Mandchourie

Les frontières, les rivières

Le fleuve Jaune et le fleuve Bleu

Y’a même l’Amour, c’est curieux,

Qu’arrose l’Empire du Milieu.

Refrain

C’est moi qui suis sa petite

Son Anna-na, son Anna-na, son Annamite

Je suis vive, je suis charmante

Comme un p’tit z’oiseau qui chante

Il m’appelle sa p’tite bourgeoise

Sa Tonki-ki, sa Tonki-ki, sa Tonkinoise

D’autres lui font les doux yeux

Mais c’est moi qu’il aime le mieux.

Très gentille c’est la fille

D’un mandarin très fameux

C’est pour ça qu’sur sa poitrine

Elle a deux p’tites mandarines

Peu gourmande, elle ne d’mande

Quand nous mangeons tous les deux

Qu’une babane c’est peu coûteux

Moi j’y en donne autant qu’elle veut.

Mais tout passe et tout casse

En France je dus rentrer

J’avais l’coeur plein de tristesse

De quitter ma chère maîtresse

L'âme en peine, ma p’tite reine

Était v’nue m’accompagner

Mais avant d’nous séparer

Je lui dis dans un baiser:

Dernier refrain:

Ne pleure pas si je te quitte

Petite Anna (bis) p’tite Annamite

Tu m’as donné ta jeunesse

Ton amour et tes caresses

Tu étais ma p’tite bourgeoise

Ma Tonki-ki, ma Tonki-ki, ma Tonkinoise

Dans mon coeur j’gard’rai toujours

Le souv’nir de nos amours.

Voor mij om mijn dienst af te maken

Naar Tonkin ben ik vertrokken

Ah!

wat een prachtig land dames

Het is het paradijs van kleine vrouwen

Ze zijn mooi en trouw

En ik werd de lieveling

Van een kleine plattelandsvrouw

Wie heet Melaoli.

Refrein

Ik ben een beetje ingeslikt

Het is een Anna (bis) een Annamite

Ze is levendig, ze is charmant

Het is als een vogel die zingt

Ik noem haar mijn kleine burger

Mijn Tonki-ki, mijn Tonki-ki, mijn Tonkinoise

Anderen kijken me aan

Maar zij is degene van wie ik het meest hou.

's Avonds praten we over veel dingen

Voor het slapen gaan

ik leer aardrijkskunde

Uit China en Mantsjoerije

Grenzen, rivieren

De Gele Rivier en de Blauwe Rivier

Er is zelfs liefde, het is merkwaardig,

Laat het Middenrijk water geven.

Refrein

Ik ben zijn baby

Zijn Anna-na, zijn Anna-na, zijn Annamite

Ik ben levendig, ik ben charmant

Als een kleine vogel die zingt

Hij noemt me zijn kleine burger

Haar Tonki-ki, haar Tonki-ki, haar Tonkinoise

Anderen geven hem de zachte ogen

Maar hij houdt het meest van mij.

Heel mooi, het is het meisje

Van een zeer beroemde mandarijn

Daarom op zijn borst

Ze heeft twee kleine mandarijnen

Beetje hebzuchtig, ze vraagt ​​niet

Als we allebei eten

Dat een banaan niet duur is

Ik geef het zoveel als ze wil.

Maar alles komt en gaat

In Frankrijk moest ik terug

Ik had een hart vol verdriet

Om mijn lieve meesteres te verlaten

De ziel in pijn, mijn kleine koningin

Kwam om me te vergezellen

Maar voordat we uit elkaar gaan

Ik zeg hem in een kus:

Laatste refrein:

Huil niet als ik je verlaat

Kleine Anna (bis) kleine Annamite

Je gaf me je jeugd

Je liefde en je liefkozingen

Je was mijn kleine burger

Mijn Tonki-ki, mijn Tonki-ki, mijn Tonkinoise

In mijn hart zal ik altijd blijven

De herinnering aan onze liefdes.