#9 Dream - José González

So long ago

wasn’t a dream

Wasn’t just a dream

I know, yes, I know

It seems so very real

It seems so real to me To walk down the street

Through the acres of dreams

I thought I could hear

hear, hear, hear

Someone call out my name

As it started to rain

To stand still seemed to strange

Out of a goggle you stand still

Out of a goggle you stand still

Out of a goggle you stand still

Out of a goggle you stand still

Dream, dream away

magic in the air

It’s magic in the air now

I believe, yes, I believe

All I cannot say

What more can I say

On the river of sound

Through we go round and round

I thought if you

feel, feel, feel

Music touching my soul

Something wants, I call

Spent time once I fall

Out of a goggle you stand still

Out of a goggle you stand still

Out of a goggle you stand still

Out of a goggle you stand still

You sing out to me in sorrow

Something on the side

Screaming was the calling

Someone call out my name

As it started to rain

To stand still seemed to strange

Zo lang geleden

was geen droom

Was niet alleen een droom

Ik weet het, ja, ik weet het

Het lijkt zo erg echt

Het lijkt me zo echt om over straat te lopen

Door de hectaren van dromen

Ik dacht dat ik het kon horen

horen, horen, horen

Iemand roept mijn naam

Toen het begon te regenen

Stilstaan ​​leek vreemd

Vanuit een bril sta je stil

Vanuit een bril sta je stil

Vanuit een bril sta je stil

Vanuit een bril sta je stil

Droom, droom weg

magie in de lucht

Er hangt nu magie in de lucht

Ik geloof, ja, ik geloof

Alles wat ik niet kan zeggen

Wat kan ik nog meer zeggen

Op de rivier van geluid

We gaan rond en rond

Ik dacht dat als je

voelen, voelen, voelen

Muziek die mijn ziel raakt

Er wil iets, ik roep

Tijd doorgebracht als ik eenmaal val

Vanuit een bril sta je stil

Vanuit een bril sta je stil

Vanuit een bril sta je stil

Vanuit een bril sta je stil

Je zingt voor me van verdriet

Iets aan de kant

Schreeuwen was de roeping

Iemand roept mijn naam

Toen het begon te regenen

Stilstaan ​​leek vreemd