Перед рассветом - Jormunng

В зоне или вне зоны?

Голос стынет на телефонном проводе, он холоден,

Но вряд ли что бы то ни было в моем теле дрогнет

В тени скроется немой рассвет

В этой комнате никого теперь

И мои буквы все парализованные полностью:

«Эй детка, где твоя мечта?»

«Cделать верный шаг навстречу ей?»

«Легче забыть её»

Я даже не мечтал — я делал то, что надо мне

Больше чем другим

Мечты губительны

Ведь в мечтах погибают цели

Целью я лишь ценен

Цель — это не ценник

Цель для нас это панацея

И я не жду сам ничего в конце

Было время — ярость оставила след,

Но теперь она в нас и её хватит на всех!

Даже виду не подам им здесь

Пока в эти зеркала валит снег

Колизей с самой колыбели

Мелькает, если дать дальний свет

Пока они слепо доедали стили

Мне мой стимул подал инстинкт

Ведь цель — это не что-то тебе донести

Я занят перебором памяти

Я в ней как взаперти

Весь свой век как будто бы я взаперти,

Но я знаю лучше всех

Что полететь не запретить

И мои мысли — вверх, точно стая птиц

Полетели даже несмотря на их крылья сорванные, смотри:

Я задыхаюсь в этой высоте

Я задыхаюсь в этой высоте,

Но мои мысли — вверх, как стая птиц

Что задохнулась в своей высоте

Я задыхаюсь в этой высоте

Я задыхаюсь в этой высоте,

Но мои мысли — вверх, как стая птиц

Что задохнулась в своей высоте

In de zone of buiten de zone?

De stem bevriest op de telefoondraad, het is koud,

Maar het is onwaarschijnlijk dat iets in mijn lichaam zal beven

Stille dageraad zal zich verbergen in de schaduwen

Er is nu niemand in deze kamer

En mijn brieven zijn allemaal volledig verlamd:

"Hé schat, waar is je droom?"

'De juiste stap naar haar toe maken?'

"Het is makkelijker om haar te vergeten"

Ik heb niet eens gedroomd - ik deed wat ik nodig had

Meer dan anderen

Dromen zijn destructief

Immers, doelen sterven in dromen

Ik ben alleen waardevol

Het doel is niet het prijskaartje

Het doel voor ons is een wondermiddel

En ik verwacht uiteindelijk niets

Er was een tijd - woede liet een spoor achter,

Maar nu zit het in ons en is er genoeg voor iedereen!

Ik zal ze hier niet eens laten zien

Terwijl er sneeuw in deze spiegels valt

Colosseum uit de wieg

Knippert als je grootlicht geeft

Terwijl ze blindelings stijlen aten

Mijn instinct gaf me mijn stimulans

Het doel is immers niet om jou iets over te brengen

Ik ben bezig met het sorteren van mijn geheugen

ik zit erin opgesloten

Mijn hele leven, alsof ik opgesloten zat,

Maar ik weet het het beste

Wat is niet verboden om te vliegen?

En mijn gedachten zijn op als een zwerm vogels

Ze vlogen ook al waren hun vleugels afgescheurd, kijk:

Ik stik in deze hoogte

Ik stik in deze hoogte

Maar mijn gedachten zijn op als een zwerm vogels

Wat verstikte in zijn hoogte

Ik stik in deze hoogte

Ik stik in deze hoogte

Maar mijn gedachten zijn op als een zwerm vogels

Wat verstikte in zijn hoogte