Некрополь - Jormunng

Я никогда себе не врал и тебе не вру

Не говори мне про талант, существует только труд

И я трудился словно проклят, чтобы не видеть, что вокруг меня

Я сжег всю свою слабость, после кинул на ветру,

Но о боже я её уничтожил, я её уничтожил

Она осталась только грязью на моей подошве

Дрожью в моей коже, что меня не потревожит

Нужно, чтобы кто-то умер, для того, чтоб кто-то ожил

В эти тёмные воды я едва ли свой выдохну воздух

Мы оставили в них слишком много, но ты не найдешь ничего в них

Помни, ты не доплюнешь в мою душу, так как это пропасть

Пополняя телом мой некрополь, я в этой музыке один,

Но даже ноты в одиночку бы не молвили аккорда

Моя музыка впилась в мою кожу

Моя муза на века это приумножит

Это не оплошность, телом ощущаю дрожь,

Но моя слабость замолчала ведь я её уничтожил

Она осталась только грязью на моей подошве

Не считая то, что я посеял в её рощах

Если я и ощущаю дрожь

То моя слабость замолчала ведь я её уничтожил

Моя музыка впилась в мою кожу

Моя муза на века это приумножит

На века это приумножит!

«Я её уничтожил»

Ты не доплюнешь в мою душу, так как это пропасть

Пополняя телом мой некрополь

В моем теле дрожь, но моя слабость замолчала навсегда…

И я тоже

Пара соток баксов улетит за вечер

Чтобы ты меня мог понять сейчас, ты слишком человечен

Ничто погибло в нас, и лишь потом нам стало легче

Ничто погибло, чтоб на свет родилось нечто

И это выше твоих интересов

Я потерял себя и не узнал при личной встрече

О да, я вижу путь — и это путь длинною в вечность

Я вижу путь длинною в вечность — нечто

Пара кед стирали парапеты до рассвета

Даром следом дал им это, далее, стирая след

С испариною на лице из сталинок и спальных серых зданий да на слабый свет

Мы стали, кем мы стали, лето…

Лето кануло и стало тебе незнакомым

Найти похожих на себя сложнее с каждым годом,

Но мы не стали бы, как стая этих насекомых

Повод это бросить оказался невесомым

Моя музыка впилась в мою кожу

Моя муза на века это приумножит

Это не оплошность, телом ощущаю дрожь,

Но моя слабость замолчала ведь я её уничтожил

Она осталась только грязью на моей подошве

Не считая то, что я посеял в её рощах

Если я и ощущаю дрожь

То моя слабость замолчала ведь я её уничтожил

Моя музыка впилась в мою кожу

Моя муза на века это приумножит

На века это приумножит!

«Я её уничтожил»

Ты не доплюнешь в мою душу, так как это пропасть

Пополняя телом мой некрополь

В моем теле дрожь, но моя слабость замолчала навсегда…

И я тоже

Я её уничтожил, я её уничтожил, я её уничтожил

Ik heb nooit tegen mezelf gelogen en ik lieg niet tegen jou

Praat me niet over talent, er is alleen werk

En ik werkte alsof ik verdoemd was om niet te zien wat er om me heen was

Ik verbrandde al mijn zwakheid, gooide het toen in de wind,

Maar oh mijn god, ik heb het vernietigd, ik heb het vernietigd

Ze bleef alleen modder op mijn zool

Trillen in mijn huid dat me niet zal storen

Er is iemand nodig om te sterven om iemand te laten leven

In deze donkere wateren kan ik mijn eigen lucht nauwelijks uitademen

We hebben er te veel in gelaten, maar je zult er niets in vinden

Denk eraan, je zult niet in mijn ziel spugen, want het is een afgrond

Ik vul het lichaam van mijn necropolis aan, ik ben alleen in deze muziek,

Maar zelfs noten alleen zouden geen akkoord zeggen

Mijn muziek is in mijn huid gezonken

Mijn muze zal dit eeuwenlang vermenigvuldigen

Het is geen vergissing, ik voel een rilling in mijn lichaam,

Maar mijn zwakte werd tot zwijgen gebracht omdat ik het vernietigde

Ze bleef alleen modder op mijn zool

Afgezien van wat ik in haar bosjes heb gezaaid

Als ik voel trillen

Toen werd mijn zwakte het zwijgen opgelegd omdat ik het vernietigde

Mijn muziek is in mijn huid gezonken

Mijn muze zal dit eeuwenlang vermenigvuldigen

Het zal eeuwenlang toenemen!

"Ik heb haar vernietigd"

Je zult niet in mijn ziel spugen, want het is een afgrond

Het lichaam van mijn necropolis aanvullen

Er is een trilling in mijn lichaam, maar mijn zwakte is voor altijd tot zwijgen gebracht...

En ik ook

Een paar honderd dollar vliegen 's avonds weg

Om me nu te begrijpen, ben je te menselijk

Niets stierf in ons, en pas toen werd het gemakkelijker voor ons

Niets stierf zodat er iets geboren kon worden

En dit gaat je interesses te boven

Ik verloor mezelf en herkende mezelf niet bij een persoonlijke ontmoeting

Oh ja, ik zie het pad - en het is een eeuwig pad

Ik zie een eeuwig pad - iets

Een paar sneakers wasten de borstweringen tot het ochtendgloren

Ik gaf het gratis aan hen, verder, het spoor wissen

Met zweet op zijn gezicht van stalinka's en slapende grijze gebouwen en in het zwakke licht

We zijn geworden wat we zijn geworden, zomer ...

De zomer is gezonken en onbekend voor je geworden

Mensen zoals jij vinden is elk jaar moeilijker,

Maar we zouden niet als een zwerm van deze insecten worden

De reden om te stoppen bleek gewichtloos te zijn

Mijn muziek is in mijn huid gezonken

Mijn muze zal dit eeuwenlang vermenigvuldigen

Het is geen vergissing, ik voel een rilling in mijn lichaam,

Maar mijn zwakte werd tot zwijgen gebracht omdat ik het vernietigde

Ze bleef alleen modder op mijn zool

Afgezien van wat ik in haar bosjes heb gezaaid

Als ik voel trillen

Toen werd mijn zwakte het zwijgen opgelegd omdat ik het vernietigde

Mijn muziek is in mijn huid gezonken

Mijn muze zal dit eeuwenlang vermenigvuldigen

Het zal eeuwenlang toenemen!

"Ik heb haar vernietigd"

Je zult niet in mijn ziel spugen, want het is een afgrond

Het lichaam van mijn necropolis aanvullen

Er is een trilling in mijn lichaam, maar mijn zwakte is voor altijd tot zwijgen gebracht...

En ik ook

Ik heb het vernietigd, ik heb het vernietigd, ik heb het vernietigd