Leppäyön Löyly - Jonne

Synnyin suurelle kivelle

Pimeän yön yltä vieden

Kaiken kaadoin yön edestä

Olen sen yön nuori polku

Eivät kuule kuulevaiset

Näkeväiset ei nähdä saata

Eivät tiedä tietäväiset

Suosta Surman suututtaman

Minä nousen yksin yössä

Pimeän polun alalla

Tumma taivas helmanani

Olen tähtivyön säteitä

Minusta elää pimeys

Jonka polku poikki kuihtui

Tieni päättyy jalkain alla

Paikalle lepäävän mullan

Vaan yksi on kirkas täällä

Valo kuolleen vaikenevan

Sitä katsot surmasilmin

Surua elämän itkun

Minä synnyin koivun alle

Isäin illan iltamalle

Vaan ei ollutkaan eloni

Nurmen nuorta nousemista

Minä vaivuin metsän alle

Kaarnan kartanon perälle

Lepäsin sammaleen sylissä

Haudan haaska herteillani

Syttyy löylyni lumessa

Loistaa hanki haapain alla

Minä en elämää tahdo

En nousta, en päivää nähdä

Minä yöstä kaipuun nostan

En eloa päivän päältä

Kuolemani kuulle annan

Liekin yöstä yksinäisen

Olen itse vainon lapsi

Kuolleenvuode kehtonani

Näkyvät minusta illat

Ei sammuta sade minua

Minä synnyin nurmen päälle

Nyt on nuori alla aamun

Sen kevään minusta saivat

Leppälehdosta vereni

Synnyin suurelle kivelle

Pimeän yön yltä vieden

Kaiken kaadoin yön edestä

Olen sen yön nuori polku

Eivät kuule kuulevaiset

Näkeväiset ei nähdä saata

Eivät tiedä tietäväiset

Suosta Surman suututtaman

Synnyin suurelle kivelle

Pimeän yön yltä vieden

Kaiken kaadoin yön edestä

Olen sen yön nuori polku

Eivät kuule kuulevaiset

Näkeväiset ei nähdä saata

Eivät tiedä tietäväiset

Suosta Surman suututtaman

Minä kerran tulta kannoin

Yhden vein veden edestä

Sillä kertaa vannoin ilman

Mullan ja tulen palavan

Silloin kasvoin liekikseni

Alle maan ja päivän mullan

Olen löyly leppäyössä

Vyössä verta veljestäni

Olen ikuinen yö pimeä

Puiden varjo kastemaassa

Sammaleinen suo sumussa

Ilta ilman päättymistä

Ik ben geboren op een grote rots

De donkere nacht uitschakelen

Ik heb alles voor de nacht ingeschonken

Ik ben het jonge pad die nacht

Hoor de gehoorzamen niet

De ziende kan niet worden gezien

Ken de deskundige niet

Overspoel de toorn van de dood

Ik sta 's nachts alleen op

In het veld van het donkere pad

Donkere lucht binnen handbereik

Ik ben in de stralen van de sterrengordel

Ik denk dat duisternis leeft

Het pad waarvan verdord is

De weg eindigt onder de voet

Grond die ter plaatse rust

Maar een is hier helder

Het licht van de doden is stil

Je kijkt er met dodelijke ogen naar

Het verdriet van het leven huilt

Ik ben geboren onder een berkenboom

Vaderavondavond

Maar het was niet mijn leven

De jonge beklimming van het gras

Ik heb onder het bos gegraven

Aan de achterkant van Kaarna Manor

Ik rustte op de schoot van het mos

Ik verspil mijn graf in mijn hart

Mijn stoom ontbrandt in de sneeuw

Schijn, maak de foto's hieronder

Ik wil geen leven

Ik zal niet opstaan, ik zal de dag niet zien

Ik verlang naar de nacht

Ik leef niet bij de dag

Ik zal van mijn dood horen

De vlam van de nacht eenzaam

Ik ben zelf een kind van vervolging

Dood bed in mijn wieg

ik zie avonden

Zet de regen niet uit voor mij

Ik ben geboren op het gras

Het is nu jong onder de ochtend

Ik heb die lente

Mijn bloed uit het elzenbos

Ik ben geboren op een grote rots

De donkere nacht uitschakelen

Ik heb alles voor de nacht ingeschonken

Ik ben het jonge pad die nacht

Hoor de gehoorzamen niet

De ziende kan niet worden gezien

Ken de deskundige niet

Overspoel de toorn van de dood

Ik ben geboren op een grote rots

De donkere nacht uitschakelen

Ik heb alles voor de nacht ingeschonken

Ik ben het jonge pad die nacht

Hoor de gehoorzamen niet

De ziende kan niet worden gezien

Ken de deskundige niet

Overspoel de toorn van de dood

Ik heb ooit vuur gedragen

Ik nam er een voor het water

Die keer zwoer ik zonder

De aarde en het vuur branden

Toen groeide ik uit tot een vlam

Onder de aarde en de bodem van de dag

Ik ben 's nachts een stoomboot

Bloed aan mijn riem van mijn broer

Ik ben eeuwige nacht donker

De schaduw van de bomen in het bedauwde land

Bemost moeras in de mist

Een avond zonder einde