Ämmänkuolema - Jonne

Joki juokse pellon halki

Karaa kiire kantapäillä

Nuolevat vedet välistä

Rannan ruodot ruutanasta

Käy yli syvän salini

Halki herrankammarini

Rikon rievut karjan kaadon

Ennätän emon edelle

Uoma aikansa alussa

Kaari kansan katkelmassa

Avaa ongelle ovia

Kalakunnan tappamia

Minä liidän koivun päälle

Kärkeen hukkuvan joelle

Kaadun kautta tammilehvän

Ämmänkuoleman käsille

Liiku leuto lämmin malja

Kylmä kylkien palama

Surma ämmän karjamaalla

Kaaressa keväisen uoman

Siellä on kuolleet raadon alla

Neidot onnensa ovilla

Siellä on saaret siltamaalla

Saunat jo syvillä soilla

Missä ämmät hukkunevat

Muijat maata jo panevat?

Sinne virtaa vieden soivat

Ämmänkuoleman sävelet

De rivier stroomt door het veld

Spindel in een haast met hakken

Druppelend water tussendoor

De botten van de kust van de rutana

Ga over mijn diepe hal

Door mijn kamer

Ik breek de vodden van vee

Ik ben mijn moeder voor

Uoma aan het begin van zijn tijd

Boog in het fragment van de mensen

Open de deur naar het probleem

Gedood door de visser

Ik plak het op de berk

Op de top van een verdrinkende rivier

Ik val door een eikenblad

In de handen van een verloskundige

Ga naar een zachte warme kom

Koude opflakkering

Overlijden van een schoonmoeder in een weiland

In de boog van de rivierbedding van de lente

Er zijn de doden onder het ravijn

Meisjes aan de deuren van hun geluk

Er zijn eilanden op de brug

Sauna's al in diepe moerassen

Waar de verloskundigen verdrinken

De andere mensen leggen de grond al?

Het nemen van de macht daar rinkelen

De melodieën van de dood van schoonmoeder