Jeremy - Joni Mitchell

Jeremy sits in the sun and he stares at the stripes

On the floor from the bars on the door,

Thinking of rabbits he kept as a child

In a chicken wire cage;

he remembers the rage

Of his father the night he made his one call;

The relative stranger who left him to fall

To the mercy of judges with no shield at all.

Now he sits and he stares at the punishing wall.

Jeremy picks up the crayon he saved and he Writes in the dark and he thinks of the park

And the flowers he gave to the girl with the bells.

He remembers he smile;

it was gone at the trial.

Hear the footsteps of night guards patrolling the halls.

There are coughers and talkers who dont sleep at all.

midst the cursewords and worse words

That someone had scrawled

He writes her a poem on the punishing wall.

Mary, sweet mary, its dark and its cold;

Its all of the stories youve ever been told.

Keep the jar on the window, keep the lock on the door.

Keep your mind on the man;

keep away from the store.

Oh, jeremy gentle, oh, jeremy kind

As you walk with the thieves and the killers believe

That our numbers are growin;

the change has to come.

Put resentment aside;

dont turn bitter and die

Jeremy zit in de zon en hij staart naar de strepen

Op de vloer van de tralies op de deur,

Denkend aan konijnen die hij als kind hield

In een kippengaaskooi;

hij herinnert zich de woede

Van zijn vader op de avond dat hij zijn enige telefoontje pleegde;

De relatieve vreemdeling die hem liet vallen

Aan de genade van rechters die helemaal geen schild hebben.

Nu zit hij en staart hij naar de straffende muur.

Jeremy pakt het krijt dat hij heeft bewaard en hij schrijft in het donker en hij denkt aan het park

En de bloemen die hij aan het meisje met de belletjes gaf.

Hij herinnert zich dat hij glimlachte;

het was weg tijdens het proces.

Hoor de voetstappen van nachtwachten die door de gangen patrouilleren.

Er zijn hoesten en praters die helemaal niet slapen.

te midden van de vloeken en ergere woorden

Dat iemand had gekrabbeld

Hij schrijft haar een gedicht op de straffende muur.

Mary, sweet Mary, het is donker en het is koud;

Het zijn alle verhalen die je ooit hebt gehoord.

Houd de pot op het raam, houd het slot op de deur.

Houd je gedachten bij de man;

blijf uit de buurt van de winkel.

Oh, Jeremy zacht, oh, Jeremy vriendelijk

Terwijl je loopt met de dieven en de moordenaars geloven

Dat onze aantallen groeien;

de verandering moet komen.

Zet wrok opzij;

word niet bitter en sterf