The Last Time I Saw Richard - Joni Mitchell

The last time I saw Richard was Detroit in '68

And he told me, «All romantics meet the same fate someday

Cynical and drunk and boring someone in some dark café

«You laugh,» he said, «you think you’re immune

Go look at your eyes, they’re full of moon

You like roses and kisses and pretty men to tell you

All those pretty lies, pretty lies

When you gonna realize they’re only pretty lies?

Only pretty lies, just pretty lies»

He put a quarter in the Wurlitzer

And he pushed three buttons and the thing began to whirr

And a bar maid came by in fishnet stockings and a bow tie

And she said «Drink up now, it’s gettin' on time to close.»

«Richard, you haven’t really changed,» I said, it’s just that

Now you’re romanticizing some pain that’s in your head

You got tombs in your eyes, but the songs you punched are dreamy

Listen, they sing of love so sweet, love so sweet

When you gonna get yourself back on your feet?

Oh and love can be so sweet, love so sweet

Richard got married to a figure skater

And he bought her a dishwasher and a coffee percolator

And he drinks at home now most nights with the TV on

And all the house lights left up bright

I’m gonna blow this damn candle out

I don’t want nobody comin' over to my table

I got nothing to talk to anybody about

All good dreamers pass this way someday

Hidin' behind bottles in dark cafés

Dark cafés, only a dark cocoon

Before I get my gorgeous wings and fly away

Only a phase, these dark café days

De laatste keer dat ik Richard zag was Detroit in '68

En hij vertelde me: «Alle romantici ontmoeten op een dag hetzelfde lot»

Cynisch en dronken en saai iemand in een donker café

«Je lacht,» zei hij, «je denkt dat je immuun bent

Ga naar je ogen kijken, ze zijn vol maan

Je houdt van rozen en kusjes en mooie mannen om je te vertellen

Al die mooie leugens, mooie leugens

Wanneer ga je je realiseren dat het alleen maar mooie leugens zijn?

Alleen mooie leugens, alleen mooie leugens»

Hij stopte een kwart in de Wurlitzer

En hij drukte op drie knoppen en het ding begon te zoemen

En er kwam een ​​barmeisje langs in netkousen en een vlinderdas

En ze zei: "Drink nu op, het is bijna op tijd om te sluiten."

"Richard, je bent niet echt veranderd," zei ik, het is gewoon dat

Nu romantiseer je wat pijn die in je hoofd zit

Je hebt graven in je ogen, maar de liedjes die je sloeg zijn dromerig

Luister, ze zingen van liefde zo lief, liefde zo lief

Wanneer ga je weer op de been?

Oh en liefde kan zo lief zijn, liefde zo lief

Richard is getrouwd met een kunstschaatser

En hij kocht voor haar een vaatwasser en een koffiepercolator

En hij drinkt nu de meeste avonden thuis met de tv aan

En alle lichten in huis bleven helder branden

Ik ga deze verdomde kaars uitblazen

Ik wil niet dat er iemand aan mijn tafel komt

Ik heb niets om met iemand over te praten

Alle goede dromers komen op een dag deze kant op

Verscholen achter flessen in donkere cafés

Donkere cafés, alleen een donkere cocon

Voordat ik mijn prachtige vleugels krijg en wegvlieg

Slechts een fase, deze donkere cafédagen