A Croft In Clachan (The Ballad Of Rob MacDunn) - Johnny Cash, Glen Campbell, David Ferguson

With the Campbells and McDonalds, it was in their blood to fight

With each passing generation it became a mans birthright

But they always had a common enemy

Never would the English crown take Scottish independency

Oh the battles rage in Glasgow and majestic Edinburgh

And they came with war machines and in the highlands shots were heard

Then the people rose in union and the forces moved as one

And the Clans all joined together to see English on the run

And in a tiny croft in Clachan sat a mother, Peg Macdunn

And she sewed the cords together for her 16 year old son

And she cried as he was leaving, donâ

And come you back to Clachan when the English are all done

Now Rob Macdunn was ready as the left the croft behind

And he joined the highland pipe brigade with one thing on his mind

That to keep his home and freedom he must face it like a man

So he marched in common union with his musket in his hand

And he met the hill of battle in the highlands and the low

And the reason for the fighting long within his blood to know

In the middle of the rumble he was forward gaining ground

And the bagpipes still were piping as the dead lay all around

Then he moved in no direction till he faced the winds of North

And he boldly climbed the highlands, further from the Firth of Forth

Then one freezing, blowing morning, came the cry of Peg Macdunn

Back to my croft in Clachan God has sent me home my son

And in another croft in Clachan cross the way from the Macdunnâ

With her face against the window sat a young girl, tired and worn

And she smiled a secret knowing as she breathed a prayer alone:

«I thank thee, Lord, for bringing Rob Macdunn back safely home»

Back to the croft in Clachan, he returned to peace again

He had gone a boy of 16, but he came back as a man

Met de Campbells en McDonalds zat het in hun bloed om te vechten

Met elke voorbijgaande generatie werd het een geboorterecht van een man

Maar ze hadden altijd een gemeenschappelijke vijand

Nooit zou de Engelse kroon Schotse onafhankelijkheid nemen

Oh, de gevechten woeden in Glasgow en het majestueuze Edinburgh

En ze kwamen met oorlogsmachines en in de hooglanden werden schoten gehoord

Toen kwamen de mensen in eenheid en de krachten bewogen als één

En de Clans kwamen allemaal samen om Engels op de vlucht te zien

En in een kleine croft in Clachan zat een moeder, Peg Macdunn

En ze naaide de koorden aan elkaar voor haar 16-jarige zoon

En ze huilde toen hij wegging, donâ

En kom terug naar Clachan als de Engelsen klaar zijn

Nu was Rob Macdunn klaar als de croft achterliet

En hij sloot zich aan bij de highland pipe brigade met één ding aan zijn hoofd:

Dat hij, om zijn huis en vrijheid te behouden, het als een man onder ogen moet zien

Dus marcheerde hij in gemeenschap met zijn musket in zijn hand

En hij ontmoette de heuvel van de strijd in de hooglanden en de lage

En de reden voor het vechten lang in zijn bloed om te weten

In het midden van het gerommel was hij voorwaarts terrein aan het winnen

En de doedelzakken waren nog steeds aan het pijpen terwijl de doden overal om me heen lagen

Toen bewoog hij zich in geen enkele richting totdat hij de wind van het noorden onder ogen zag

En hij beklom stoutmoedig de hooglanden, verder van de Firth of Forth

Toen kwam op een ijskoude, waaiende ochtend de kreet van Peg Macdunn

Terug naar mijn croft in Clachan God heeft me naar huis gestuurd mijn zoon

En in een andere croft in Clachan steek je de weg over van de Macdunnâ

Met haar gezicht tegen het raam zat een jong meisje, moe en versleten

En ze glimlachte een geheim wetende terwijl ze alleen een gebed uitademde:

«Ik dank u, Heer, dat u Rob Macdunn veilig thuis hebt gebracht»

Terug naar de croft in Clachan, keerde hij terug naar de vrede

Hij was een jongen van 16 geworden, maar hij kwam terug als een man