Dorraine of Pontchartrain - Johnny Cash

As I walked by the lake one day by chance my Dorraine passed my way

Then she and I walked hand in hand on the banks of Ponchartrain

I pinned a flower on her heart, I swore we’d never be apart

She vowed her love forever and as I kissed her did the same

Dorraine, my Dorraine, my dark haired little angel

My belle of Ponchartrain

We sat down on the dock and with our hearts and fingers locked

We laughed and talked and joked about when our names are the same

And joking I said honey are you marrying me for money

And it took just one quick look to tell it hurt my dear Dorraine

She jumped and stood above me and she cried why you don’t love me

I’m rowing home across the lake you won’t see me again

I called and called some more but she rowed fast from the shore

And the clouds brought by a wind began to rain on Ponchartrain

Dorraine, I called Dorraine

Come back my little angel my belle of Ponchartrain

The storm should make her learn that she should make a swift return

But as the rain fell harder I lost sight of my Dorraine

As panic gripped my heart I drew the oars and made my start

To look for her on raging waters and the rain on Ponchartrain

At darkness I still called but no one heard my cries at all

And when the daybreak came then others helped me look for my Dorraine

But there was not a thing afloat except the oars from her rowboat

For all was lost upon the choppy waves and rain on Ponchartrain

Now I come day after day to where my sweetheart rowed away

And I gaze across the water of the rainy Ponchartrain

Just one thing and nothing more ever floated back to shore

Was this flower I hold it is the one I pinned on my Dorraine

Dorraine, my Dorraine, my dark haired little angel

My belle of Ponchartrain

Toen ik op een dag langs het meer liep, kwam mijn Dorraine toevallig op mijn pad

Toen liepen zij en ik hand in hand langs de oevers van Ponchartrain

Ik speldde een bloem op haar hart, ik zwoer dat we nooit uit elkaar zouden zijn

Ze zwoer haar liefde voor altijd en terwijl ik haar kuste deed ze hetzelfde

Dorraine, mijn Dorraine, mijn donkerharige engeltje

Mijn schoonheid van Ponchartrain

We gingen op het dok zitten en met onze harten en vingers op slot

We hebben gelachen en gepraat en grappen gemaakt over wanneer onze namen hetzelfde zijn

En voor de grap zei ik schat, trouw je met me voor geld?

En het kostte maar één snelle blik om te zeggen dat het pijn deed mijn lieve Dorraine

Ze sprong en stond boven me en ze huilde waarom je niet van me houdt

Ik roei naar huis over het meer, je zult me ​​niet meer zien

Ik belde en riep nog een paar, maar ze roeide snel vanaf de kust

En de wolken, veroorzaakt door een wind, begonnen te regenen op Ponchartrain

Dorraine, ik heb Dorraine gebeld

Kom terug mijn kleine engel, mijn schone van Ponchartrain

De storm zou haar moeten leren dat ze snel moet terugkeren

Maar toen de regen harder viel, verloor ik mijn Dorraine uit het oog

Terwijl paniek mijn hart greep, trok ik de riemen en maakte mijn start

Om haar te zoeken op woeste wateren en de regen op Ponchartrain

In het donker belde ik nog steeds, maar niemand hoorde mijn geschreeuw

En toen de dag aanbrak, hielpen anderen me zoeken naar mijn Dorraine

Maar er dreef niets behalve de riemen van haar roeiboot

Want alles was verloren op de woelige golven en regen op Ponchartrain

Nu kom ik dag in dag uit naar waar mijn liefje weg roeide

En ik kijk over het water van de regenachtige Ponchartrain

Slechts één ding en niets meer dreef ooit terug naar de kust

Was deze bloem die ik vasthield, het is degene die ik op mijn Dorraine heb gespeld

Dorraine, mijn Dorraine, mijn donkerharige engeltje

Mijn schoonheid van Ponchartrain