Angel And The Badman - Johnny Cash

There was a man whose deeds were dark as night

And quite by chance he rode into the light

A man, wild as a dust devil with no place to run

Living by his wits and by his gun

He met a girl like none he’d ever known

She cared not for the wild oats he had sewn

And, so, he laid his gun down and set his spirit free

Began living in respectability

But his old ways of thinking wouldn’t die

Could not forget the old creed he lived by

And the good and bad and the right and wrong kept fighting for his soul

'Til his heart and mind both went out of control

But now the old saloon had lost its spell

What once was laughter now was living hell

And the hookers, guns and drinking in his life were out of place

And in his mind he saw an Angel’s face

So, he burned all his bridges in a day

And the Devil deeds were done and laid away

And he rode out a better man than when he first rode in

And the Angel got the Badman in the end

Er was een man wiens daden zo donker waren als de nacht

En heel toevallig reed hij het licht in

Een man, wild als een stofduivel zonder plaats om te rennen

Leven door zijn verstand en door zijn geweer

Hij ontmoette een meisje zoals hij nog nooit had gekend

Ze gaf niets om de wilde haver die hij had genaaid

En dus legde hij zijn geweer neer en bevrijdde zijn geest

Begon in respect te leven

Maar zijn oude manier van denken zou niet sterven

Kon de oude geloofsbelijdenis waarin hij leefde niet vergeten

En goed en slecht en goed en kwaad bleven vechten voor zijn ziel

Tot zijn hart en geest allebei uit de hand liepen

Maar nu had de oude saloon zijn betovering verloren

Wat ooit lachen was, was nu een hel

En de hoeren, wapens en drank in zijn leven waren niet op hun plaats

En in gedachten zag hij het gezicht van een engel

Dus hij verbrandde al zijn bruggen in één dag

En de duivelse daden werden gedaan en weggelegd

En hij reed een betere man uit dan toen hij voor het eerst naar binnen reed

En de engel kreeg uiteindelijk de slechterik