The Gift - Joey+Rory

A poor orphan girl named Maria

Was walking to market one day

She stopped for to rest by the roadside

Where a bird with a broken wing lay

A few moments passed till she saw it For it’s feathers were covered with sand

But soon clean and wrapped it was travelling

In the warmth of Maria’s small hand

She happily gave her last peso

On a cage made of rushes and twine

She fed it loose corn from the market

And watched it grow stronger with time

Now the Christmas Eve service was coming

And the church shone with tinsel and light

And all of the townfolks brought presents

To lay by the manger that night

There were diamonds and incense

And perfumes

In packages fit for a king

But for one ragged bird in a small cage

Maria had nothing to bring

She waited till just before midnight

So no one would see her go in And crying she knelt by the manger

For her gift was unworthy of Him

Then a voice spoke to her through the darkness

Maria, what brings you to me If the bird in the cage is your offering

Open the door and let me see

Though she trembled, she did as He ask her

And out of the cage the bird flew

Soaring up into the rafters

On a wing that had healed good as new

Just then the midnight bells rang out

And the little bird started to sing

A song that no words could recapture

Whose beauty was fit for a king

Now Maria felt blessed just to listen

To that cascade of notes sweet and long

As her offering was lifted to heaven

By the very first nightingale’s song

Een arm weesmeisje genaamd Maria

Ik liep op een dag naar de markt

Ze stopte om uit te rusten langs de kant van de weg

Waar een vogel met een gebroken vleugel lag

Er gingen een paar ogenblikken voorbij tot ze het zag, want zijn veren waren bedekt met zand

Maar al snel schoon en ingepakt was het op reis

In de warmte van Maria's kleine hand

Ze gaf blij haar laatste peso

Op een kooi van biezen en touw

Ze voerde het los van de markt

En zag het met de tijd sterker worden

Nu de kerstavonddienst eraan kwam

En de kerk straalde van klatergoud en licht

En alle stedelingen brachten cadeautjes mee

Om die nacht bij de kribbe te liggen

Er waren diamanten en wierook

en parfums

In pakketten geschikt voor een koning

Maar voor één haveloze vogel in een kleine kooi

Maria had niets mee te brengen

Ze wachtte tot net voor middernacht

Dus niemand zou haar naar binnen zien gaan En huilend knielde ze neer bij de kribbe

Want haar geschenk was Hem onwaardig

Toen sprak een stem tot haar door de duisternis

Maria, wat brengt je bij mij? Als de vogel in de kooi je offer is?

Open de deur en laat me zien

Hoewel ze beefde, deed ze wat hij haar vroeg

En uit de kooi vloog de vogel

Opstijgen in de spanten

Op een vleugel die zo goed als nieuw was genezen

Op dat moment klonken de middernachtklokken

En het vogeltje begon te zingen

Een nummer dat geen woorden konden heroveren

Wiens schoonheid geschikt was voor een koning?

Nu voelde Maria zich gezegend om alleen maar te luisteren

Naar die waterval van zoete en lange tonen

Toen haar offer naar de hemel werd getild

Door het lied van de allereerste nachtegaal