Le Temps Des Oeufs Au Plat - Joe Dassin, DJ Solovey

Toi tu portais la barbe et moi

J’avais des bottes qui prenaient l’eau

Ensemble on écorchait Brassens

À la guitare et au banjo

Par flemme de rentrer se coucher

On faisait semblant de draguer

Ou on perdait des nuits entières

À discuter dans les cafés

C'était le temps, le temps des œoeufs au plat

C'était le temps des chambres sous les toits

Quant on dormait en grelottant dans nos manteaux

Sauf quand une fille nous tenait chaud

C'était le bon vieux temps

On s’doutait bien que le mariage

C'était le service militaire à vie

Mais nous voilà devenus sages

Moi le témoin, toi le mari

Bientôt on se donnera rendez-vous

En regardant nos agendas

Et à ta femme j’apporterai

Des petits fours, un hortensia

Ce sera le temps, le temps des dimanches au bois

Le temps des tables pliantes et des poulets froids

D’un air patient ta femme t'écoutera

Quand tu parleras encore une fois

De notre bon vieux temps

Et puis un beau soir mal à l’aise

J’arriverai accompagné

Et un regard vous suffira

Pour voir que je vais y passer

Nous attendrons l’heure de la vaisselle

Quand les femmes s’en vont de leur côté

Alors du fond de nos cognacs

Et d’nos cafés décaffeinés

On retrouvera le temps des œoeufs au plat

Le joli temps des chambres sous les toits

Quand on dormait en grelottant dans nos manteaux

Sauf quand une fille nous tenait chaud

Notre bon vieux temps

Jij droeg een baard en ik

Ik had laarzen die water opnamen

Samen hebben we Brassens gevild

Op gitaar en banjo

Lui om terug naar bed te gaan

We deden alsof we flirtten

Waar we hele nachten verloren

Te bespreken in cafés

Het was tijd, tijd voor gebakken eieren

Het was de tijd van de zolderkamers

Toen we bibberend in onze jassen sliepen

Behalve als een meisje ons warm hield

Het was de goede oude tijd

We vermoedden dat het huwelijk

Het was levenslange militaire dienst

Maar wij zijn wijs geworden

Ik de getuige, jij de echtgenoot

Binnenkort ontmoeten we elkaar

Kijkend naar onze agenda's

En voor je vrouw zal ik het brengen

Petit fours, een hortensia

Het wordt tijd, tijd voor zondagen in het bos

De dagen van klaptafels en koude kippen

Geduldig zal je vrouw naar je luisteren

Als je weer spreekt

Uit onze goede oude tijd

En dan een fijne ongemakkelijke avond

Ik kom vergezeld

En één blik is genoeg

Om ervoor te zorgen dat ik slaag

We wachten de tijd van de afwas af

Als vrouwen hun eigen gang gaan

Dus uit de bodem van onze cognacs

En onze cafeïnevrije koffie

We vinden de tijd van gebakken eieren

De goede tijden van de zolderkamers

Toen we bibberend in onze jassen sliepen

Behalve als een meisje ons warm hield

onze goede oude tijd