The Ghost Of Macon Jones - Joe Bonamassa

Where the river keeps on rollin', time marches on

The sun hides in the shadows, you know where you belong

You walk in the silence readin' names on the stones

You can roll with the tide, but you can’t hide

From the ghost of Macon Jones

Well they always came to church, sat up in the back

Drank the holy water, dapper dressed in black

Away from the rich folk where they let down his bones

Now they whisper at the sermons

They can hear the ghost of Macon Jones

From the time he was a child, it was easy to make friends

Some swore they found, right up to the end

When he jumped off that bridge they just watched and went back home

They all cried to their mommas that they saw

The ghost of Macon Jones

In the nights, right along

In your fight, just stay strong

In the ill-fated wind, just go

Yeah you need to unlearn, what you’ve been told

No one knows what happened, 'cause the truth will often lie

Widows swear he loved 'em, he was born to make them cry

Sometimes a man believes he’s destined to go at this life alone

If you head down that cold river you’ll feel

The ghost of Macon Jones

Some say he died, with a smile on his face

Others say he cried, he never found his place

If you listen to your fears you might hear his restless moan

When they start digging up your dirt

You’ll meet the ghost of Macon Jones

If you see your reflection on the water

That’s the ghost of Macon Jones

Waar de rivier blijft rollen, gaat de tijd verder

De zon verschuilt zich in de schaduw, je weet waar je thuishoort

Je loopt in de stilte en leest namen op de stenen

Je kunt met het tij meerollen, maar je kunt je niet verstoppen

Van de geest van Macon Jones

Nou, ze kwamen altijd naar de kerk, gingen achterin zitten

Dronk het heilige water, keurig gekleed in het zwart

Weg van het rijke volk waar ze zijn botten lieten zakken

Nu fluisteren ze bij de preken

Ze kunnen de geest van Macon Jones horen

Vanaf het moment dat hij een kind was, was het gemakkelijk om vrienden te maken

Sommigen zwoeren dat ze het vonden, tot het einde toe

Toen hij van die brug sprong, keken ze alleen maar en gingen terug naar huis

Ze huilden allemaal tegen hun moeders die ze zagen

De geest van Macon Jones

In de nachten, meteen

Blijf in je strijd gewoon sterk

In de noodlottige wind, ga gewoon

Ja, je moet afleren wat je is verteld

Niemand weet wat er is gebeurd, want de waarheid zal vaak liegen

Weduwen zweren dat hij van ze hield, hij is geboren om ze aan het huilen te maken

Soms gelooft een man dat hij voorbestemd is om dit leven alleen te leiden

Als je die koude rivier afvaart, voel je je

De geest van Macon Jones

Sommigen zeggen dat hij stierf, met een glimlach op zijn gezicht

Anderen zeggen dat hij huilde, hij heeft nooit zijn plek gevonden

Als je naar je angsten luistert, hoor je misschien zijn rusteloze gekreun

Wanneer ze je vuil beginnen op te graven

Je ontmoet de geest van Macon Jones

Als je je spiegelbeeld op het water ziet

Dat is de geest van Macon Jones