Ruination - Job For A Cowboy

The earth slowly rots into a malignant tumor,

Breeding no life for the future of the world

In wake of a nuclear war bodies rise from the fractured and decomposing fields

of abandonment.

Their bodies and faces mutated and disfigured,

Still breathing through their brimful lungs

They limp and crawl across the ruins they once claimed on a leisurely ongoing

march.

Their flesh still burns, the skin blackens

And embers into the dimming air

De aarde rot langzaam weg tot een kwaadaardige tumor,

Geen leven kweken voor de toekomst van de wereld

In het kielzog van een nucleaire oorlog rijzen lichamen op uit de gebroken en ontbindende velden

van verlating.

Hun lichamen en gezichten veranderden en misvormd,

Ademen nog steeds door hun overvolle longen

Ze hinken en kruipen over de ruïnes die ze ooit claimden tijdens een rustig lopende

maart.

Hun vlees brandt nog steeds, de huid wordt zwart

En sintels in de dimmende lucht