Ükskord niikuinii - Jma, Uku Suviste, Ivo Linna

Pole ajalugu olnud armuline eesti rahva vastu

Läbi ajastute on meid rusun’d võõra võimu raskus

Me väike rahvas rõhujaile ikka vastu astus

Huulil laulud, südameid sütitamas armastus

Oleme ju siiski Linda lapsed, Kalevite kange sugu

Vanemuise kandle-kandjad, laulmas edasi me lugu

Vabaduseiha prõksumas me põues kui tuli kaminas

Vastuhaku vaim kost’mas õues kesksuvises kõuekõminas

Ka siis kui voolas veri, pisar, higi

Mis kallis, oli kindlalt südame ligi:

Laulud põue peitsime, lipud laka alla

Et õigel ajal tunded lasta valla

Kui muutustuuli oli tunda õhus

Tõime lipud välja, ärevus kõhus

Üheshingates söed lõkkel' puhusime

Lootes südamest, et juhtuks ime, juhtuks ime!

Keset pikka orjaööd

Sisimas teadsime:

See on me elutöö

Vabadeks saada, et võiksime!

Võtku kaua võtab

Ükskord niikuinii

Ükskord niikuinii

Ükskord niikuinii

Me võidame!

Oli küllalt saanud valust, voolas veres vabadusejanu

Üle Eesti tuli kokku noori-vanu, kõikse rahvas järsku jalul

Tundeliselt, vaimustatult, hingeliselt, kui üks mees, üks keha

Tantsisime, võitlesime, hingasime läbi koidu, päeva, eha!

Teadsime, seistes laulukaare all, õlg-õla kõrval, käsikäes:

Pole ükski impeerium igavene, on muutus kokkutulemise väes!

Sinimustvalged lainetasid sumedate suveööde valgel

End rahvaks laulsime, tugevaks tantsisime, naeratus me palgeil

Nii kuis me vastupanu aina kasvas

Lahvatas lootus Eestist, iseseisvast

Lauludega, naeruga relvastatud rahvas

Polnud meile tankidestki vastast!

Kui suvekuumus sulatamas jääd

Üha lähemale jõudis väljapääs

Ei alla anda saan’d kuni vabadus me käes

Saime jõudu esivanemate väest, nende väest!

Keset pikka orjaööd

Sisimas teadsime:

See on me elutöö

Vabadeks saada, et võiksime!

Võtku kaua võtab

Ükskord niikuinii

Ükskord niikuinii

Ükskord niikuinii

Me võidame!

(Ükskord me võidame niikuinii!)

Kuigi kogesime vastasseisu, kolme-, kümne-, sajakordset

Oli toimumas miskit ajaloolist, sootuks erakordset:

Üheskoos me laulsime kooris täiest kõrist

Kui kestmajäämine kaalul, on igaüks meist solist!

Täna kajab vabaduseviis vagasi me küngastelt tagasi

Kuid nüüdki ei saa seda summutada.

Me lauludepagasit

Ei saa keegi varastada.

On südamesse peidetud ju see

Tulevastel' põlvedel' tuleb pärandada veel.

Seepärast laulgem!

Keset pikka orjaööd

Sisimas teadsime: (Tõesti, me teadsime!)

See on me elutöö

Vabadeks saada, et võiksime!

(Vabadeks, jah vabadeks!)

Võtku kaua võtab, (Ükskõik kui kaua,)

Ükskord niikuinii, (Me alla ei anna!)

Ükskord niikuinii, (Ükskord, jah ükskord niikuinii)

Ükskord niikuinii, (Me võidame!)

Me võidame!

(Wooooooooh!)

Ükskord niikuinii

Me võidame!

De geschiedenis is niet vriendelijk geweest voor het Estse volk

Door de eeuwen heen zijn we verpletterd door het gewicht van buitenlandse machten

Wij, een kleine natie, kwamen nog steeds in opstand tegen de onderdrukkers

Liedjes op de lippen, liefde die harten doet ontbranden

We zijn tenslotte Linda's kinderen, het sterke ras van de Kalevieten

Vanemuise kandle-dragers, zingend op we're story

Het verlangen naar vrijheid knetterde als een vuurtje in de open haard

De geest van verzet galmt buiten in het midzomergebulder van de donder

Zelfs toen bloed, tranen, zweet vloeiden

Wat schat, lag me zeker na aan het hart:

We verstopten de liedjes in onze buik, de vlaggen onder de manen

Om gevoelens op het juiste moment los te laten

Toen de wind van verandering in de lucht was

We haalden de vlaggen tevoorschijn, angst in onze maag

Samen bliezen we de kolen op het vuur

Met heel mijn hart hopend dat er een wonder zou gebeuren, zou er een wonder gebeuren!

Midden in een lange slavennacht

Diep van binnen wisten we:

Dit is ons levenswerk

Om vrij te worden zodat we dat kunnen!

Duurt lang

In ieder geval een keer

In ieder geval een keer

In ieder geval een keer

We zullen winnen!

Hij had genoeg van de pijn, de dorst naar vrijheid stroomde in zijn bloed

Jong en oud kwamen samen uit heel Estland, alle mensen stonden ineens op de been

Emotioneel, hartstochtelijk, spiritueel, als één man, één lichaam

We dansten, we vochten, we ademden door de dageraad, dag, eha!

We wisten het, schouder aan schouder, hand in hand onder de zingende boog:

Geen imperium is voor altijd, verandering zit in de kracht van samenkomen!

De blauwe en witte tinten wapperden in het wit van de wazige zomernachten

We zongen als een natie, we dansten sterk, we hadden een glimlach op onze gezichten

Dus naarmate onze weerstand groeide

De hoop op een onafhankelijk Estland laaide op

Een natie gewapend met liedjes en gelach

Er waren geen tanks tegen ons!

Wanneer de zomerhitte je doet smelten

De uitgang kwam steeds dichterbij

Geef saan'd niet op tot de vrijheid in onze handen is

We haalden kracht uit de kracht van de voorouders, hun kracht!

Midden in een lange slavennacht

Diep van binnen wisten we:

Dit is ons levenswerk

Om vrij te worden zodat we dat kunnen!

Duurt lang

In ieder geval een keer

In ieder geval een keer

In ieder geval een keer

We zullen winnen!

(Voor een keer winnen we toch!)

Hoewel we tegenstand ondervonden, drievoudig, tienvoudig, honderdvoudig

Er gebeurde iets historisch, absoluut buitengewoons:

Samen zongen we uit volle borst in het koor

Als overleven op het spel staat, is ieder van ons een solist!

Vandaag echoot de weg van de vrijheid terug van de vrome heuvels

Maar zelfs nu is het niet te onderdrukken.

We zingen bagage

Niemand kan stelen.

Het is verborgen in het hart

Er valt meer na te laten aan toekomstige 'generaties'.

Laat ons daarom zingen!

Midden in een lange slavennacht

Diep van binnen wisten we: (echt waar!)

Dit is ons levenswerk

Om vrij te worden zodat we dat kunnen!

(Gratis, ja gratis!)

Neem zo lang als nodig is (ongeacht hoe lang)

Voor één keer toch (we geven niet op!)

Een keer toch, (Een keer, ja toch een keer)

Voor een keer toch, (We winnen!)

We zullen winnen!

(Wooooooooh!)

In ieder geval een keer

We zullen winnen!