The Man Nobody Can Touch - Jens Kuross

A little older, a little bolder

And still I shoulder this obsession

And what’s the use?

Is it my curse or just a crutch?

Are these the words I’ve never heard?

Is this my song or my confession?

Am I the man nobody can touch?

There for the taking, my heart is breaking

I don’t know how or what to give her

So all I gave was all I had

It wasn’t much

But as I lay there in my weakness

Said the sweetness in her whisper:

«Behold the man nobody can touch»

If it’s a lie then I’m living it

Still I grow tired of forgiving it

Was that the sentnce?

Was I the jury or the judg?

Cause I’m no good at picking winners

The messiahs from the sinners

I’m just a man nobody

I’m just a man nobody

I’m just a man nobody can touch

Een beetje ouder, een beetje brutaler

En nog steeds draag ik deze obsessie

En wat is het nut?

Is het mijn vloek of slechts een kruk?

Zijn dit de woorden die ik nog nooit heb gehoord?

Is dit mijn lied of mijn bekentenis?

Ben ik de man die niemand kan aanraken?

Daar voor het oprapen, mijn hart breekt

Ik weet niet hoe of wat ik haar moet geven

Dus alles wat ik gaf was alles wat ik had

Het was niet veel

Maar terwijl ik daar lag in mijn zwakte

Zei de zoetheid in haar fluistering:

"Zie de man die niemand kan aanraken"

Als het een leugen is, leef ik ernaar

Toch word ik het beu om het te vergeven

Was dat de zin?

Was ik de jury of de rechter?

Omdat ik niet goed ben in het kiezen van winnaars

De messiassen van de zondaars

Ik ben gewoon een man, niemand

Ik ben gewoon een man, niemand

Ik ben gewoon een man die niemand kan aanraken