Perce Neige - Jean-Louis Murat

Ce jour, mon cœur se mit à saigner

Comme le lapin de garenne

Qu’il vous fallut un jour égorger

Pour sacrifier à la haine

Court le renard, court la fiancée

Non, nous ne vivions pas un rêve

Même si les frimas épargnent les blés

Jamais ne cessera ma peine

Notre troupeau devait donner du lait au goût

De réglisse et d’airelles

Quand ce souvenir vient m’attrister

Je pense à vous perce-neige

Alors de la Godivelle à Compains

On me jure que c’est sortilège

Que si Belzébuth habite mes reins

Je peux dire adieu à perce-neige

Peine perdue pour aimer mon prochain

Je ne suis plus que congère

Mon âme triste s'étire au loin

Comme s'étire au loin la jachère

Rien n’est important, j'écris des chansons

Comme on purgerait des vipères

Au diable mes rêves de paysan

Je ne veux plus que cesse la neige

Si un jour béni qu'à dieu ne plaise

Devait voir cesser nos misères

Votre assomption mon adorée

Nous aura plongés en enfer

Die dag begon mijn hart te bloeden

Zoals het wilde konijn

Dat je op een dag je keel moest doorsnijden

Opofferen om te haten

Ren de vos, ren de bruid

Nee, we leefden geen droom

Zelfs als de vorst de tarwe spaart

Mijn pijn zal nooit eindigen

Onze kudde moest melk naar smaak geven

Zoethout en veenbessen

Wanneer deze herinnering me verdrietig maakt

Ik denk aan jullie sneeuwklokjes

Dus van la Godivelle naar Compains

Ik zweer dat het een spreuk is

Dat als Beëlzebub in mijn lendenen woont

Ik kan afscheid nemen van sneeuwklokjes

Het is tijdverspilling om van mijn naaste te houden

Ik ben gewoon een sneeuwjacht

Mijn droevige ziel strekt zich uit

Terwijl het braakliggende land zich uitstrekt

Niets is belangrijk, ik schrijf liedjes

Zoals men adders zou zuiveren

Naar de hel met mijn boerendromen

Ik wil niet dat de sneeuw stopt

Als een gezegende dag God verhoede

Moest onze ellende zien eindigen

Uw veronderstelling mijn aanbeden

Zal ons in de hel hebben gestort