Pars - Jean-Louis Murat

Pars si tu dois m’abandonner

Me plonger dans le brouillard

Crois-tu que j’en perdrai

L’amour la faim la soif

J’aime assez l’illusion

De nos amours fanées

Je saurai tout oublier

La fureur de tes yeux noirs

Le goût de tes péchés

Je sais jouer perdant

J’aime encore l’illusion

De nos amours fanées

Prends ce bouquet de jonquilles

Je ne vais pas agiter de mouchoir

Va j’aimerai d’autres filles

Je saurais me consoler loin de toi

Je sais

Quand il faut jouer perdant

Mais ce soir privé de mots

Que les fleurs du hasard

Que la fatalité

Me gardent d’en souffrir

Souffrir d’amour par toi

Ga weg als je me moet verlaten

Dompel mezelf onder in de mist

Denk je dat ik zal verliezen?

liefde honger dorst

Ik hou best van de illusie

Van onze vervaagde liefdes

Ik zal weten hoe ik alles kan vergeten

De woede van je zwarte ogen

De smaak van je zonden

Ik weet hoe ik verliezer moet spelen

Ik hou nog steeds van de illusie

Van onze vervaagde liefdes

Neem deze bos narcissen

Ik zwaai niet met een zakdoek

Kom op, ik zal andere meisjes leuk vinden

Ik zou mezelf kunnen troosten, weg van jou

Ik weet

Wanneer verliezer spelen?

Maar vanavond zonder woorden

Dan de bloemen van het toeval

dat noodlot

behoed me voor lijden

Om te lijden aan liefde door jou