Le Troupeau - Jean-Louis Murat

D’avoir mené les chevaux

D’avoir traversé les glaces

Pour me bâtir un troupeau

N’apaise pas mon angoisse

Pourtant le soleil est haut

Dans l’azur pas de menaces

Je rêve parmi les chevaux

D’horizon mauve et d’espace

Je voulais donner mon sang

Ma vigueur et mon audace

Mais sans passion à présent

Dieu que cette vie me lasse

Tous les gens de Durango

De Catane à Minor Track

Trouvent trop bon le très-haut

De m’avoir sauvé des glaces

Va je déteste la vie

De ces bâtisseurs d’empires

De ces voleurs de prairie

Où tu trouveras ta place

Je partirai cette nuit

Sous un ciel peuplé d'étoiles

Je ne connais qu’une envie

Je veux retrouver mon âme

D’avoir mené les chevaux

D’avoir traversé les glaces

Pour me bâtir un troupeau

N’apaise pas mon angoisse

Om de paarden te hebben geleid

Het ijs zijn overgestoken

Om een ​​kudde voor mij te bouwen

Verzacht mijn angst niet

Toch staat de zon hoog

In het azuur geen bedreigingen

Ik droom tussen de paarden

Van paarse horizon en ruimte

Ik wilde mijn bloed geven

Mijn kracht en mijn durf

Maar nu zonder passie

God, ik ben dit leven moe

Alle mensen van Durango

Van Catania tot Minor Track

Vind de zeer hoge te goed

Voor het redden van me van ijs

Kom op, ik haat het leven

Van die imperiumbouwers

Van die prairiedieven

waar je je plek zult vinden

Ik ga vanavond weg

Onder een hemel vol sterren

Ik ken maar één verlangen

Ik wil mijn ziel vinden

Om de paarden te hebben geleid

Het ijs zijn overgestoken

Om een ​​kudde voor mij te bouwen

Verzacht mijn angst niet