Le Mou Du Chat - Jean-Louis Murat

Quand le passé nous saisit

Dans ces lieux de vague à l'âme

Sous les grands arbres de l’ennui

Une lubie nous enflamme

Se tendent voiles du pêcheur

Dans nos prunelles azurées

Nom de dieu rev’là, rev’là l’heure

De l’emberlificoté

On lit dans le corps des volailles

Dans un hachis parmentier

Au moment le plus select on

On mange le mou du chat

Voyant tout ce qui nous distingue

Distingue des autres oiseaux

Sous les ors de ce bastringue

Oh ba lo ba lo ba lo

Un haut le coeur pour le gazoil

Dans ce siècle enténébré

Au fond de la boue impalpable

On voyage autour d’un chapeau

Je t’aime, est-ce que ça te regarde

Je vois les choses de mon lit

Mon ruisseau tarit l’océan

Bah, tant pis, tant pis, tant pis

Aussi bleue qu’est bleue cette mer

Où la mort nous viendra

J’entends déjà morne langueur

Dans toute excitante voix

Au train où va votre folie

Faudra-t-il vous piquer

Autant c'était joli joli

Ce ronron des attardés

Car dès lors comme on chante

Dans la plaine tous les ans

Le moujik a eu son heure mais

Mais a fait peur aux enfants

Fraiseuse, broyeuse, aplanisseuse

Au gosier de l’animal

Pense à ces milliards d’exemplaires

Et touche plus au mou du chat

Dans mon esprit chants délirants

Accourent pour me soutenir

Au cadavre rose et charmant

Je cours chercher de l’eau

Tatiana reprends des couleurs

Sous ses fourrures ses colliers

Et me v’là dans toutes ces vapeurs

Tout emberlificoté

Pris dans cette humeur vagabonde

Qui me vient d’outre-océan

Aux premiers frissons de l’homme

J’imite le cri du paon

Mais ouf, une odeur de narcisse

Me reprend l'âme et le corps

A la mesure de l’envie

Ah ben là, d’accord, d’accord

Wanneer het verleden ons grijpt

Op deze zielloze plaatsen

Onder de hoge vervelingsbomen

Een rage doet ons ontbranden

Strekzeilen van de visser

In onze azuurblauwe pupillen

Kom in godsnaam terug, kom terug in de tijd

van de verwarrende

We lezen in het lichaam van pluimvee

In herderstaart

Kies ten hoogste op tijd

We eten de speling van de kat

Alles zien wat ons onderscheidt

Onderscheiden van andere vogels

Onder het goud van deze basstringue

Oh ba lo ba lo ba lo

Een grap voor diesel

In deze donkere eeuw

Diep in de ongrijpbare modder

We reizen rond een hoed

Ik hou van je, is het jouw zaak?

Ik zie dingen vanuit mijn bed

Mijn stroom droogt de oceaan op

Bah, jammer, jammer, jammer

Zo blauw als deze zee blauw is

Waar de dood tot ons zal komen

Ik hoor al sombere loomheid

In elke opwindende stem

In het tempo waarin je waanzin gaat

Moet je gebeten worden?

Hoe mooi het ook was

Dat spinnen van retards

Want dan terwijl we zingen

Elk jaar in de vlakte

De mujik had zijn tijd maar

Maar de kinderen bang gemaakt

Freesmachine, slijper, afvlakker

Bij de keel van het dier

Denk aan die miljarden exemplaren

En raak meer speling in de kat aan

In mijn gedachten uitzinnige liedjes

Ren naar boven om mij te steunen

Naar het roze en charmante lijk

Ik ren om water te halen

Tatiana pakt wat kleuren op

Onder zijn vacht zijn kragen

En hier ben ik in al deze dampen

Allemaal in de war

Gevangen in deze dwalende stemming

Wie komt er naar me toe van over de oceaan?

Tot de eerste rillingen van de mens

Ik imiteer de kreet van de pauw

Maar oef, een geur van narcissen

Neemt mijn ziel en lichaam terug

Zoals gewenst

Ach, daar, oké, oké