La Lune Est Rousse Sur La Baie De Cabourg - Jean-Louis Murat

La lune est rousse sur la baie de Cabourg

Je vois mon âme à contre-jour

Quitter ce corps où brillera toujours

La sueur de nos amours

Qui gonflait les veines

Les lèvres l’espoir autour

D’un destin cruellement sourd?

D’un dernier souffle

Je meurs je mourrai pour

La chair de cet amour

Aux mémoires infidèles

La douleur est la même

Quand la pluie quand la grêle

Parcourent le ciel

Courent les chemins du rêve

La lune rousse sur la baie de Cabourg

Leva son voile son voile roux

L’ombre éphémère sur la terre des labours

Disparut à son tour

Comme une abeille je m'échine à l’amour

Gorgé de miel jusqu’au retour

D’un grain vermeil sur la baie de Cabourg

D’un temps pour mes amours

De maan is rood boven de baai van Cabourg

Ik zie mijn ziel tegen het licht

Laat dit lichaam waar het altijd zal schijnen

Het zweet van onze liefdes

waardoor de aderen opzwellen

De lippen de hoop rond

Van een wreed doof lot?

Met een laatste adem

ik sterf ik zal sterven voor

Het vlees van deze liefde

Naar ontrouwe herinneringen

De pijn is hetzelfde

Wanneer de regen wanneer de hagel

door de lucht zwerven

Ren de paden van dromen

De rode maan boven de baai van Cabourg

Tilde haar sluier op, haar rode sluier

De kortstondige schaduw op het land van grondbewerking

Op zijn beurt verdwenen

Als een bij zwoeg ik bij de liefde

Gevuld met honing tot de terugkomst

Van een vermiljoenkorrel aan de baai van Cabourg

Van een tijd voor mijn liefdes