C'est l'âme qu'on nous arrache - Jean-Louis Murat

Le mal que fait le bon

Le mal que fait le beau

Et voilà pour les amants

Tout un art du chaos

Corina…

C’est plus le coeur que je sache

Non, c’est l'âme

Qu’on nous arrache

Nous ont tué la grive

Nous ont pris le renard

Et ces cons jour et nuit

Matent les funérailles de ça

Nous aurons pris le style

A nul autre pareil

Et nous voilà stupides

Soudain privés de nos pieds

Fini le temps du sexe

Pour se soigner la voix

Nous ont pris l'épervier

L’ont transformé en proie

Enflammé le bivouac

Nous ont violé la joie

Et chacun dans son enclos

Bouffe de cette merde là

Het kwaad dat het goede doet

De schade die de mooie doet

En dat is het voor de liefhebbers

Een kunst van chaos

Corina…

Het is meer het hart dat ik ken

Nee, het is de ziel

Dat we worden weggenomen

We hebben de lijster gedood

We namen de vos

En deze eikels dag en nacht

Bekijk de begrafenis daarvan

We zullen de stijl hebben genomen

zoals geen ander

En hier zijn we dom

Plotseling beroofd van onze voeten

Voorbij zijn de dagen van seks

Om de stem te genezen

We namen de havik?

Veranderde hem in prooi

Het bivak aangestoken

We hebben de vreugde geschonden

En ieder in zijn omheining

Eet die shit daar op