Paris Au Mois De Septembre - Jean-Claude Pascal

Paris, Gare de Lyon

Ciel bleu et gris d’un jour sans nom

C’est Paris au mois de septembre

Paris, l'été qui meurt

Mélancolie qui mord le cœur

C’est Paris au mois de septembre

On suit la foule sur les quais

Vers la sortie, vers la rentrée

Et l’on regarde autour de soi

Comme pour la première fois

Paris, l’air amusé

Qui reprend ses droits de cité

C’est Paris au mois de septembre

Paris, comment ça va?

J' vais t' raconter — les mots ne viennent pas

Ah, Paris au mois de septembre !

Puis l’on se réveille un beau jour

On cherche sa mélancolie

On s’aperçoit qu’elle est partie

Nous laissant à d’autres amours

Paris, viens m’inviter

Dans tes bras, je voudrais danser

Mon Paris du mois de septembre

Et décembre et janvier

Et le printemps, l'été

Ces feuilles de calendrier sur Paris

Paris, couleur d’ambre

Au mois de septembre

Het treinstation van Parijs lyon

Blauwe en grijze luchten op een naamloze dag

Het is Parijs in september

Parijs, de stervende zomer

Melancholie die het hart bijt

Het is Parijs in september

We volgen de menigte op de dokken

Naar de uitgang, richting de terugkeer

En we kijken om ons heen

Voor de eerste keer leuk

Parijs, ziet er geamuseerd uit

Wie neemt zijn stadsrechten terug?

Het is Parijs in september

Parijs, hoe gaat het met je?

Ik zal je zeggen - de woorden komen niet

Ah, Parijs in september!

Dan worden we op een dag wakker

We zoeken zijn melancholie

We beseffen dat ze weg is

Ons overlaten aan andere liefdes

Parijs, kom en nodig me uit

In jouw armen zou ik willen dansen

Mijn Parijs van september

En december en januari

En lente, zomer

Deze Parijse kalenderbladen

Parijs, amberkleur

In de maand september