I Go Astray - Jason Falkner

Don’t lock the door

I just might be back at four

And don’t fret your pretty face

Or tidy up the place

Cause I’m no the one who promised you

Anything but this truth

That’s if there will be storms you haven’t seen

And you’re not here nor there but in between

We might have to start again

Only this time as better friends

He was your prince in white

With a curious lust for the night

But you never seemed to mind

Even as you were left behind

There hardly seemed a thing to say

She saw blue but the sky was gray

And even though he’s out a lot

Ya still got him

He’s what you got

But he falls asleep again

«I'm going out with my girlfriends»

And It seems I’ve finally found a way by which to say

How I’m sorry everyday I go astray

Yes, it seems I’ve finally found a way by which to say

How I’m sorry everyday I go astray

Astray, astray, astray… I go

She wakes up late and she sees before her newspapers spinning 'round

Takes just a second to grab her senses as her love comes tumblin' down

But she knows inside this is worth each heartache as she hears a familiar sound

In the form of an apology

Finally found a way by which to say

How I’m sorry everyday I go astray

Yes, it seems I’ve finally found a way by which to say

How I’m sorry everyday I go astray

I’ve finally found a way by which to say…

Doe de deur niet op slot

Ik ben misschien om vier uur terug

En maak je geen zorgen over je mooie gezicht

Of de plek opruimen

Want ik ben niet degene die je beloofde

Alles behalve deze waarheid

Dat is als er stormen zijn die je niet hebt gezien

En je bent niet hier of daar, maar er tussen in

Misschien moeten we opnieuw beginnen

Alleen deze keer als betere vrienden

Hij was je prins in het wit

Met een nieuwsgierige lust voor de nacht

Maar je leek het nooit erg te vinden

Zelfs als je werd achtergelaten

Er leek nauwelijks iets te zeggen

Ze zag blauw maar de lucht was grijs

En ook al is hij veel weg

Je hebt hem nog steeds

Hij is wat je hebt

Maar hij valt weer in slaap

«Ik ga uit met mijn vriendinnen»

En het lijkt erop dat ik eindelijk een manier heb gevonden om te zeggen:

Het spijt me dat ik elke dag op een dwaalspoor ga

Ja, het lijkt erop dat ik eindelijk een manier heb gevonden om te zeggen

Het spijt me dat ik elke dag op een dwaalspoor ga

Afdwalen, afdwalen, afdwalen... ik ga

Ze wordt laat wakker en ziet voordat haar kranten ronddraaien

Het duurt maar een seconde om haar zintuigen te pakken te krijgen terwijl haar liefde naar beneden tuimelt

Maar ze weet dat dit elk hartzeer waard is als ze een bekend geluid hoort

In de vorm van een verontschuldiging

Eindelijk een manier gevonden om te zeggen

Het spijt me dat ik elke dag op een dwaalspoor ga

Ja, het lijkt erop dat ik eindelijk een manier heb gevonden om te zeggen

Het spijt me dat ik elke dag op een dwaalspoor ga

Ik heb eindelijk een manier gevonden om te zeggen...